Mokusei en de Boeddha achter de schutting

'Nu moest hij beginnen aan het verdriet dat hij tijdens zijn leven, ook als dat lang zou duren, nooit meer kwijt kon raken'. Dat overdenkt beroepsfotograaf Arnold Pessers als zijn liefdesrelatie met het mooie, geheimzinnige Japanse meisje dat hij Mokusei noemt (naar een sterk geurende bloem) tot een eind gekomen is. Van een relatie in conventionele zin is amper sprake: ze zien elkaar tussen hun eerste en hun laatste ontmoeting (er zitten vijf jaar tussen) nauwelijks; en toch heeft Pessers het raadselachtige gevoel dat het de liefde van zijn leven is geweest.

In 'De Boeddha achter de schutting' dwaalt een blanke westerling door Bangkok en probeert vat te krijgen op de chaos van die stad, de vele tegenstrijdigheden, het rumoer. Beide verhalen zijn wonderen van precisie over het onzegbare.

'In deze verhalen laat Nooteboom zien hoe de grote paradoxen van reizen en schrijven met elkaar zijn verbonden. Het onuitspreekbare uitspreken, het onverzoenbare verzoenen en het vreemde zien door zelf een vreemde te worden. Die meditatieve oefening baarde deze twee Aziatische juwelen'. Christiaan Weijts, in het nawoord bij dit boek.

'Nooteboom heeft precies de juiste woorden gevonden om geheim en raadsel aanvaardbaar te maken.' - NRC Handelsblad