Het eigen lot

De eerste zoon van Vogel wordt geboren met een zeer ernstige hersenafwijking. De artsen laten hem beslissen of zijn zoon zal blijven leven of dat ze hem laten sterven. Hun eigen mening steken ze niet onder stoelen of banken. Van inlevingsvermogen is weinig sprake, alle artsen lijken alleen vanuit hun vakgebied geïnteresseerd in het kleine jongetje.


Vogel schrikt enorm van het mismaakte kind; hij wordt er zelfs onpasselijk van en verafschuwt zichzelf hierom. Om het beeld van zijn netvlies te laten verdwijnen en de gedachten uit zijn hoofd te verbannen zoekt hij troost bij een oude vriend: de whisky. De dagen na de geboorte worstelt hij met de beslissing die hij moet maken. Hij wordt onder druk gezet en doet er alles aan om onder zijn verantwoordelijkheid uit te komen.


Met een ongelofelijke, poëtische kracht beschrijft Oë de aarzeling, de vreugde en de depressie van Vogel. Het eigen lot is een oprechte en confronterende vertelling over een moeilijke beslissing die recht uit het leven gegrepen is.


In de pers:


"Het eigen lot. Een week lang trok ik me er iedere nacht in terug, meestal in halfslaap, in die vreemde beelden, absurde humor, en dolende personages. Het was een verslavende nachtmerrie.' Daan Heerma van Voss in NRC Handelsblad