whatsapp
 

 

ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven




Zen.nl, Zen, meditatie, leren mediteren, Dries van Egt, CDA, Japan, Rients Ritskes, vriend, interesse, zenmanager, Herman Wijffels



In memoriam Dries van Agt



Rients Ritskes / Zen.nl Nederland / 14 februari 2024

Volgens de uitgegeven verklaring zijn ze hand in hand gestorven, mijn vriend Dries van Agt en zijn vrouw Eugenie, beiden 93 jaar oud en zeventig jaar samen. Wanneer lees je nu zoiets romantisch als hand in hand met je geliefde sterven? Prachtig en kenmerkend voor zijn bijzonder gevoel voor stijl.

Onze kennismaking

Onze kennismaking in 1977 was overigens niet zo geslaagd. Ik had mij als negentienjarige vrijwilliger uitgesloofd voor het toen net opgerichte CDA. Vanuit mijn gereformeerde achtergrond was ik lid geworden van de ARJOS, de jongerenafdeling van de ARP, een van de drie partijen die in die tijd het CDA vormden. Actief met het uitdelen van heel veel flyers had ik bijgedragen aan het succes van Dries grootste partijbijeenkomst in de Frieslandhallen in 1977 met naar ik me herinner wel vijfduizend aanwezigen.

Alcohol, drugs en meditatie

Groot was mijn teleurstelling toen van Agt in zijn toespraak de problemen van de jeugd noemde, en vertelde dat ze hun heil zochten in alcohol, drugs en meditatie. Ik mediteerde toen zelf al een paar jaar en voelde mij op mijn ziel getrapt, omdat meditatie door hem in hetzelfde rijtje werd geplaatst met drugs en alcohol. Ik ben sindsdien niet meer politiek actief geweest, maar was blij verrast toen ik in de jaren negentig hoorde dat hij tijdens zijn jaren in Japan onder de indruk was geraakt van zen en zelfs een week in een zenklooster had doorgebracht.

Interesse in zen

Ik schreef hem een brief over mijn teleurstelling die ik destijds, vele jaren geleden, in Leeuwarden, had ervaren en mijn vreugde over zijn interesse in het zenboeddhisme. Per kerende post kreeg ik een uiterst vriendelijk antwoord, met natuurlijk als aanhef een handgeschreven ‘Amice’, met alsnog zijn verontschuldigingen over zijn niet zo bedoelde opmerking over meditatie. Hij nodigde mij uit om onder het genot van een kop thee nader kennis te komen maken en verder van gedachten te wisselen over wat zenmeditatie voor ons zou kunnen betekenen. Bij onze kennismaking werd ik aan de deur door hem welkom geheten met woorden in zijn geheel eigen en onovertroffen van Agt-stijl: ‘Treed binnen mijn vriend, wees welkom, ook al ben ik het niet waard uw schoenriemen vast te maken.’ Ik was inmiddels een ervaren zenleraar en hij was erg onder de indruk - zo vertelde hij - van mijn meditatie-discipline. Hij vertelde ook SER-voorzitter Herman Wijffels, die van mij het mediteren had geleerd, tegen het lijf te zijn gelopen en hoe die 'bruisend als een fles champagne' over de waarde van zenmeditatie had vertelt.

De zenmanager

Toen ik hem in 2000 vroeg of hij het eerste exemplaar van mijn nieuwe boek De zenmanager in ontvangst wilde nemen en daarbij misschien ook een paar woorden wilde spreken, antwoordde hij dat hij dat graag deed om zijn ‘verspreking’ in Leeuwarden alsnog goed te maken. De speech die hij die avond in een afgeladen grote zaal van het Polmanshuis in Utrecht hield, was heel bijzonder. Hij blonk die avond uit door zijn in Japan opgedane wijsheid op geheel eigen wijze te combineren met zoveel humor dat de zaal ervan heen en weer schudde. Hij wist die avond vriend en vijand voor zijn zen te winnen. Het Parool plaatste de volgende dag een mooie foto van onze ontmoeting.

Daarna was hij nog een paar keer te gast op onze bijeenkomsten van het netwerk voor zen en management. Altijd vriendelijk en heel bescheiden, maar wel altijd op geheel eigen wijze.
Voor mij is een vriend heengegaan. Mijn dank Amice.