ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Een spin als zenmeester
Storm
Vanaf de rechter voorpunt van mijn mat zie ik iets dwars door de kamer lopen. In eerste instantie denk ik dat het een muisje is. Maar ik hoor geen pootjes lopen op de harde houten vloer. Als ik mijn blik beter richt zie ik dat het een spin is. Niet een kleintje, maar zo’n grote, zwarte spin met dikke poten. Terwijl het beest op zijn gemak dwars door mijn zolderkamer loopt, steekt er in mijn hoofd en lijf een storm op. Ik voel dat er een rilling door me heen gaat, ik krijg kippenvel en mijn hele lijf schreeuwt om actie.Beheersing
In mijn hoofd buitelen de gedachten over elkaar heen. Mijn eerste, niet zo heel zenvolle gedachten, zijn ‘hier moet een klap op’ en ‘dit beest moet weg’. Ik moet mij beheersen om niet toe te geven aan de bijbehorende impulsen om op te staan en het wandelende beest per direct uit mijn wereld te verwijderen. Ik dwing mezelf om te blijven zitten en me op mijn ademhaling te blijven richten. Mijn ogen zijn helemaal open en volgen wat het beest doet. Geen zenvolle aandacht, maar aandacht om controle te houden en meteen te kunnen handelen als dat nodig is. Waar zit hij nu, waar gaat hij heen, hij komt toch niet terug…? Het beest blijft af en toe even stilzitten, en iedere keer als hij weer in beweging komt, komen ook mijn gedachten en mijn lijf weer meer in beweging.Angst
Ik hoop ondertussen dat de rust terug zal keren als ik hem niet meer zie. Maar tegelijkertijd bedenk ik dat ik hem nooit meer terug ga vinden als hij de hoek aan de overkant bereikt en tussen wat spullen zal verdwijnen. Dat moet ik zien te voorkomen. De onrust in mijn lijf, de neiging om op te staan en iets aan het beest te doen, blijven dus bestaan. Want mijn hoofd vertelt mij dat wanneer het beest daar verdwijnt, hij daar vanavond zomaar weer tevoorschijn kan komen. En mijn hoofd vertelt mij dat hij misschien niet alleen is, maar dat er nog veel meer van zijn.Ik zou moeten denken
Tussendoor bedenk ik mij ook dat ik zou moeten denken dat de aanwezigheid van het beestje is wat het is en dat ik de bijbehorende onrust gewoon moet ervaren en verdragen. Ik richt mijn aandacht dus steeds op mijn ademhaling. Maar het idee dat het beest weer terugkomt, tegen me opklimt, of er anders morgen wel weer kan zijn, blijft me bezighouden. Ik merk op dat bij al deze gedachten de rillingen steeds weer door mijn lijf trekken.Na de storm
Na korte tijd verdwijnt de enorme spin inderdaad tussen de spullen aan de andere kant van de kamer. Ik hoop dat daarmee de rust in mijn lichaam en hoofd terug zal keren, maar dat blijkt toch niet helemaal zo te zijn. Ik merk op dat ik toch steeds weer even kijk naar de hoek waar hij verdwenen is. Ondertussen probeer ik steeds weer om mijn aandacht te richten op mijn ademhaling. Dat lukt uiteindelijk wel steeds beter, hoewel het beest ook elke keer weer even terug keert in mijn gedachten. Maar de fysieke onrust die ik daarbij aanvankelijk voelde, ebt grotendeels weg. Als de bel van mijn meditatie-app gaat, maak ik een kleine buiging. Ik sta op en kan het toch niet laten om even tussen de spullen in de hoek te kijken of het beest nog ergens terug te vinden is. Ik zie hem niet meer.ZenActueel Blog
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
Arjen oefent compassie Help hem als je wilt
Interview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert
Angst: een toenemend probleem