ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Zen en de wolf in Nederland
De wolf
Na afloop van de inleiding van Michel Dijkstra vroeg iemand hoe we vanuit zenperspectief moeten kijken naar de discussie rond de terugkeer van de wolf in Nederland. Michel maakte duidelijk dat vanuit zenboeddhistisch en taoïstisch perspectief dit vraagstuk vooral had moeten worden voorkomen, door alle dieren altijd de ruimte te geven die ze nodig hebben, waardoor dieren en mensen relatief harmonieus kunnen samenleven. Tijdens het mediteren ’s avonds, na afloop van deze enerverende dag in Amsterdam, borrelde bij het verwerken van alle indrukken het volgende verhaal bij mij op:Mieke en de wolf
Mieke wandelde op een mooie dag in de bossen van Drenthe. Ze genoot van de zon, het briesje, het landschap, het geluid van een rustig kabbelend watertje en in de verte het uitzicht op een mooie boerderij. Plotseling hoorde ze achter haar takjes kraken en bladeren ritselen. Ze keek om en stond geheel onverwacht oog in oog met een grote wolf. Ze voelde dat alles in haar wilde vluchten en dreigde van angst totaal te bevriezen. Haar hart klopte in haar keel en het zweet brak haar uit. Gelukkig was ze door haar jarenlange meditatie-ervaring in staat om niet totaal in paniek te raken. Ze maande zichzelf rustig te ademen en probeerde haar uitademingen tot tien te tellen. Al bij de derde uitademing merkte ze dat ze rustiger werd en de wolf leek ineens minder groot. Haar hart ging nog te keer, maar ze merkte dat ze rustiger werd en herinnerde zich gelezen te hebben dat je de wolf niet moet negeren, maar liever serieus neemt. Volgens het artikel dat ze gelezen had, hoefde je dus niet weg te kijken en was het zelfs goed het dier te laten merken dat je het gezien had en je je weg rustig kon vervolgen. De angst die ze had gevoeld voor de wolf verdween en maakte plaats voor een ongekend gevoel van geluk. Ze keek naar de wolf die ook heel rustig naar haar keek en het moment ontroerde haar tot tranen toe. Ze voelde zich nog nooit zo één met de natuur als nu. Ze voelde dat haar angst voor de wolf was omgeslagen in houden van de wolf en ze wilde niets liever dan het moment vastleggen. Ze besloot te doen wat ze nooit van zichzelf verwacht had te kunnen in deze situatie, maar rustig doorademend pakte ze haar mobieltje en maakte een foto. De wolf leek het prima te vinden en liep nog wat rond alsof hij Mieke de gelegenheid wilde geven voor het maken van de foto’s. Het hele voorval duurde een paar minuten, maar het leek wel een eeuwigheid. Zo kon Mieke de mooiste foto van haar leven maken. Voordat ze haar smartphone, waarmee ze de foto had gemaakt, weer in haar jaszak had gestoken, verdween de wolf zonder sporen achter te laten. Geïnspireerd door deze ervaring besloot Mieke zich nog meer voor de natuur in te zetten als ze tot dan toe toch al deed. Ze wist het nu zeker, de natuur is geweldig.Niet verdwijnen
Tot zover mijn verhaal, waarin mijn indrukken van een mooie en leerzame dag versmolten. Nog wel even een toevoeging met betrekking tot deze vierde F, want dit ‘behagen’ als reactie op stress kan ook een keerzijde hebben. Kinderen bijvoorbeeld, die deze strategie hebben ontdekt in een stressvolle gezinssituatie, kunnen dit blijven gebruiken als copingmechanisme en bij het teveel toepassen ervan zichzelf helemaal wegcijferen, met alle negatieve gevolgen van dien. Maar los van dit potentiële nadeel is de vierde F buitengewoon interessant als minder duale reactie op stressvolle situaties. Daarom verdient het meer bekendheid.ZenActueel Blog
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
Arjen oefent compassie Help hem als je wiltInterview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert
Angst: een toenemend probleem