ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Wat voel ik nu?
Wat voel ik?
Dat is de koan die ik kreeg aan het einde van mijn introductiecursus zenmeditatie en ter voorbereiding op de gevorderdengroep in het komende semester. Mijn eerste antwoord ontstond vanuit wat ik geleerd heb in mijn opleiding tot psycholoog: er zijn vijf basale en universele emoties, de vijf B’s. Bang, blij, boos, bedroefd en beschaamd. Mijn gedachte, lees inderdaad ‘gedachte’, daarna was dat wat je voelt meer is dan alleen emoties. Het zijn ook lichaamssensaties, energie, warmte, kou, tintelingen, ga zo maar door. Mijn brein zocht naar het antwoord maar kon niet het antwoord vinden waar mijn gevoel ook achter stond. Ik luisterde toen nog niet echt naar mijn gevoel en soms voelde ik ook niks. Ik deed vaak wat anderen van mij verwachtte. Ik stond in de automatische piloot. Mijn eigen identiteit leek ik naar de buitenwereld uit te stralen. Zij zagen een vrolijke spontane meid met een lieve lach. Maar niemand zag dat ik geen flauw benul had van wie ik zelf ben. Het afgelopen half jaar is dit meer dan ooit een thema voor mij, omdat ik ook meer dan ooit ben gaan voelen. Ik ben uit de automatische piloot gekomen en voel inmiddels van alles. Alsof mijn gevoelswereld alle kleuren van de regenboog kent die zich op verschillend plekken in mijn lichaam afspeelt. Vandaag werd ik wakker met mijn antwoord op de vraag, wat voel ik? Ik voel me bij verschillende mensen, in verschillende situatie, op verschillende momenten anders. Het is net als een Action winkel. Soms voel ik me een klein meisje dat graag op de kinderafdeling speelgoed uitzoekt en weer kind wil zijn. Soms ben ik liever op de tuinafdeling, dan kom ik tot rust met dat wat de natuur me geeft. Soms vind ik het leuk om op de kledingafdeling te zijn, dan ben ik bezig met wat ik uit wil stralen. Ik kan dan kiezen welk jasje (lees: masker) ik vandaag wil aantrekken. Soms heb ik schoonmaakspullen nodig. Dan wil ik van emoties of mensen af, dan wil ik ze letterlijk wegpoetsen. Maar soms is iets zo hardnekkig dat het als schimmel net zo hard weer terug groeit. Dan werkt een sopje niet. Dan kan grof geschut nodig zijn en komt gereedschap van pas. Dan moet er wat gemaakt of vervangen worden. Soms gaat de winkel dicht. Dan voel ik niks. Dan is er leegte. Dan wil ik alleen zijn. Ik merk ook dat niet iedereen een Action winkel is. Sommige mensen zijn eerder een Kruidvat, nog een V&D, een kringloop, een Gucci winkel, een coffeeshop of een leegstaande winkel, anti-kraak, klaar voor appartementen of de sloop. Geen winkel is en blijft hetzelfde. Wat ik met dit alles probeer te zeggen, is dat wat ik voel complex en tegelijkertijd oh zo simpel kan zijn. Wat ik voel of dus niet voel, is als een soort kompas. Ik kan intens voelen zodat ik daarna weet welke kant ik op wil. Wat ik merk, is dat mijn winkel stabieler is geworden. Er loopt minder vaak een klein angstig meisje door haar winkel, maar vaker een jonge vrouw die ontdekt wat er in haar winkel is en hoe zij dit gebruiken wil. Voor nu omschrijf ik dit als een Action winkel, maar wie weet groeit die winkel door naar een kadootjeswinkel. Als je echt weet wie je bent, dan is de rest in het leven een kadootje toch? Wil je mediteren leren? Kik hier en meldt je aan voor een introductiecursus zenmeditatie bij jou in de buurt of klik hier en doe eerst een gratis proeflesZenActueel Blog
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
'Ik wil niet' ligt op het kerkhof
Zen, oorlog en vrede - verslag
Autisme en zendokussentjes
Sesshin-ervaringen
Tommy Wieringa plant eerste boom
Is SMART wel zo smart?