ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Als sneeuw dwarrelende gedachten
Zitten met sneeuw
In het persoonlijk onderhoud tijdens de weekendsesshin vorig jaar september deelde ik mijn ervaringen met het mediteren bij Dymphie. Haar reactie was dat ze dit herkende en mooi kon herleiden naar de sneeuwbol, die ze altijd als voorbeeld gebruikt in de introductiecursus. De sneeuwbol is een met water gevulde plastic bol, die je moet schudden. Als je dat doet dan dwarrelen en bewegen er een heleboel witte vlokjes door de bol heen, dan “sneeuwt” het. Dit beeld van de sneeuwbol sprak me aan en bleef bij me hangen. Ik besloot er iets over te schrijven, uitgaande van de vraag: Hoe past het beeld van de sneeuwbol bij mijn ervaringen met het zitten?De Sneeuwbol
Dat ben ik. Ik ben een sneeuwbol. In het dagelijks leven is er zoveel “beweging” dat het in die bol altijd sneeuwt. Elk sneeuwvlokje een gedachte, een gevoel, een reactie, een emotie, een oordeel, een overtuiging. Het sneeuwt. Het is een beweging van jewelste binnen in die bol want ik schud heel wat af. Ik vind dat ik nog zoveel moet doen, ik blijf zoveel dingen willen, blijf zoveel dingen ontwijken, blijf zoveel kanten opgaan. Dat zorgt voor een constante beweging van de sneeuwvlokken in de bol en dat geeft een prachtig beeld. Een beeld dat ik graag aan de buitenwereld laat zien, een beeld waarvan ik denk dat het van mij verwacht wordt. Kijk mij nou! Met al mijn sneeuwvlokken! Ben ik niet goed bezig!?Langer zitten
Soms, als ik even ontspan, even in de zon of op mijn kussen zit, een yogales doe of zomaar een wandeling maak, dan haal ik de drukke beweging uit het geheel. De sneeuwvlokken dwarrelen nog niet naar beneden maar ze dwarrelen steeds langzamer, ze staan “on hold”. Dat kan ik dan ervaren als rust, als ontspanning. Er komt rust in de beweging en dat voelt even als heel prettig. Maar wat gebeurt er als ik langer stil zit? Als ik een weekendsesshin doe en meerdere periodes achter elkaar stil moet zitten? Dan valt de beweging uit de sneeuwvlokken en komen de sneeuwvlokken tot stilstand. Ze beginnen te dalen. Dat dalen zorgt ervoor dat ze in mijn aandacht komen omdat de eerste reactie van mijn systeem is om ze in beweging te houden, om alle vlokken (ballen) hoog te houden. Als de vlokken dalen vraagt mijn hele systeem om geschud te worden, maar dat kan niet, want ik zit stil.Oefenen, oefenen, oefenen
Nu kan ik, als dit gebeurt, uit alle macht vasthouden aan die dalende vlokken. Ik kan er andere gedachtes op plakken, emoties aan koppelen. Waarom niet? Vlokken genoeg. En daar begint voor mij het oefenen. Het oefenen is dan het loslaten, het laten dalen van de vlokken. Het zakken van de sneeuwvlokken zien, zien dat ze in mijn aandacht komen, zien dat ze naar beneden dwarrelen. Ik laat ze los door steeds weer terug te keren naar de adem. Adem in, adem uit, laat maar los. Ja maar dat is eng! Want met het dalen van de vlokken daalt het beeld wat ik van mezelf heb, daalt het beeld wat ik van mezelf ken. Daalt het beeld wat ik aan de buitenwereld wil laten zien. Dat is mijn beeld van mijn wereld. Die wereld (dat beeld van de sneeuwbol) is voor mij bekend. Met het zakken van de vlokken zakken ook mijn ego’s. En als die sneeuwvlokken allemaal gedaald zijn? Hoe ziet de sneeuwbol er dan uit? Wie ben ik dan? Zoals gezegd kan ik uit alle macht proberen de sneeuwbol, met zijn vlokken te behouden door te verharden (het voelen van pijnplekken in mijn lichaam), door in de weerstand te gaan (het vele oordelen in mijn denken). Als ik dit ook kan zien en terugkeer naar de adem, loslaat, kan ik merken dat de pijn verdwijnt en dat het rustig wordt. Zodra dit gebeurt komen er andere sneeuwvlokken in mijn aandacht, ook deze dwarrelen zacht naar beneden en het oefenen gaat door.Optimale setting
Omdat er in een sesshin niet veel om je heen gebeurt of je aandacht vraagt (allemaal draag je zwarte kleding, allemaal heb je dezelfde houding, allemaal loop je dezelfde richting, allemaal heb je hetzelfde programma) zullen er daardoor niet veel nieuwe bewegingen ontstaan en kun je oefenen in het laten zakken de sneeuwvlokken. Oefenen in loslaten, oefenen in durven loslaten, oefenen in het ontdekken wat er uit het zicht gehouden wordt door die sneeuwvlokken, oefenen in het zien wie je werkelijk bent, oefenen in het laten zien van je ware aard. Oefenen, oefenen, een leven lang oefenen. Wil je mediteren leren? Kik hier en meldt je aan voor een introductiecursus zenmeditatie bij jou in de buurt of klik hier en doe eerst een gratis proeflesZenActueel Blog
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
Zenleraar Joke Batink vertelt: ‘Het leven is geen generale repetitie’
Felicitaties voor Arthur
Ingrid over haar cursus zenmeditatie
Zen, Rammstein en alles willen
Hoe besmettelijk bubbels zijn
Verantwoordelijk voor de ander?