ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Op de foto van links naar rechts: Leon Kluijtmans, Rogier Beekman, Ohso Harry Mengers en Annemie Baelemans
Ik ben niet goed genoeg
Leon Kluijtmans /
Zen.nl Utrecht
Met succes rondde Leon tijdens de afgelopen sesshin zijn zenleraren examen af. Dit is minder ‘logisch’ dan het lijkt, want om zover te komen moest eerst een flinke oerbubbel herkend en doorgeprikt worden. Zoiets gaat niet zonder slag of stoot. Hieronder vertelt Leon over dit proces.
Soms lijkt het alsof ikzelf mijn grootste hinderpaal ben. Ik blokkeer, zelfs als ik doelen stel waar alleen ik profijt van heb. Dit gebeurt altijd, of het nou om een hobby of om werk gaat, ik blokkeer. Ik voer niet uit wat ik van plan ben, of doe het gewoon niet goed, zodat ik er geen voldoening uit haal. Zelden zijn de omstandigheden of anderen de oorzaak van mijn falen. Wat écht in de weg zit, ben ikzelf. Het lijkt mijn gebrek aan motivatie, mijn onkunde of doorzettingsvermogen te zijn.
Een logisch gevolg van deze redenatie is om dan steeds strenger voor mijzelf te zijn en steeds beter mijn best te willen doen. En precies dat zorgt ervoor dat ik een volgende keer zeker weer blokkeer. Gelukkig biedt het mediteren en de coaching in het kader van
mijn opleiding tot zenleraar, een manier van zelfreflectie die deze gedachten en gevoelens verhelderen. Onderzoekend kijken naar gedachtenpatronen brengen mijn bubbels steeds beter in kaart. Welke gedachten en gevoelens komen in mij op? En passen ze wel echt in de situatie waar ik me nu in bevind?
Zo kwam ik uit bij mijn oerbubbel: “Ik ben niet goed genoeg”, die zijn oorsprong heeft in de band die ik vroeger met mijn vader had. Ik was erg jong toen mijn ouders gingen scheiden en er werd met mij weinig gesproken over de scheiding. Als kind had ik weinig contact met mijn vader en de schuld daarvan heb ik bij mijzelf gelegd. “Ik ben niet goed genoeg voor contact”. Rond mijn puberteit begon ik wel in te zien dat dat hoe “goed” ik was niks te maken had met het gebrek aan contact met mijn vader, maar de inmiddels vastgeroeste overtuiging dat ik niet goed genoeg was, bleef onderhuids en onbewust een belangrijke rol spelen. Ik heb heel wat uurtjes moeten mediteren voordat ik dit helder kreeg. Door het mediteren leerde ik meer oordeelvrij naar mijn doen en laten kijken en zag tot mijn eigen verbazing dat deze oerbubbel nog steeds veel effect op mijn leven had. Al onderzoekende onderkende ik mijn patronen en zo ontstond begrip en in zekere zin acceptatie voor mijn (gebrek aan) handelen.
Ik begon te begrijpen waarom ik een ster was in het niet afmaken van dingen. Immers, als je ‘weet’ dat je niet goed genoeg bent, kun je de zelfkritiek al van ver zien aankomen. Dan is het wel zo veilig om alles in klad te laten. Op die manier kon ik de dans van mijn harde zelfkritiek ontspringen. Althans voor even, want als een boemerang kwam het oordeel naderhand over datgene wat niet op tijd of niet goed genoeg afgemaakt was terug. En mijn oordeel over mijzelfs was nooit mild. Dit patroon had een diepgaande uitwerking op vele facetten van mijn leven.
Door de bewustwording van deze
bubbel en zijn effecten kon ik milder naar mezelf kijken en mijn gedrag beter accepteren en was daarmee klaar voor de volgende stap. Met veel vallen en opstaan probeer ik zaken nu wel af te maken. Klein beginnen en durven stil te staan bij de opkomende gevoelens van weerstand vanuit oude overtuigingen. Op deze manier voelen wat er gaande is zorgt ervoor dat er ruimte ontstaat om andere keuzes te maken dat voorheen. Naarmate ik meer positieve ervaringen had, en deze bubbel een kleinere rol in mijn leven ging spelen ontstond er meer en meer ruimte voor een breder perspectief. Ineens ervaarde ik dat de naam die ik aan de bubbel had gegeven ‘Ik ben niet goed genoeg’ veelzeggend en bovendien zelfversterkend was. Ik heb de bubbel omgedoopt naar “ik ben soms onwennig met succes” en daarmee was de oerbubbel ineens omgebogen tot een aanmoediging en een ontwikkelingspad. Niet langer lag het probleem aan mijn motivatie, onkunde of doorzettingsvermogen, maar aan een onwennigheid om te laten zien wie ik ben en wat ik kan.
Tot slot: dit artikel is zowel een verslag van mijn ontwikkeling, als wel een manifestatie ervan. Het inleveren ervan is vaak uitgesteld, maar met het inleveren ervan en het succesvol afronden van mijn
zenleraren opleiding voel ik mij gelukkig en op de goede weg.
Data komende sesshins
Van 16 t/m 22 januari 2022 o.l.v. Yvonne Visser (1 plaats beschikbaar)
Van 8 t/m 14 mei 2022 o.l.v. Floor Rikken (volgeboekt)
Van 26 juni t/m 2 juli 2022 o.l.v. Rients Ritskes (volgeboekt)
Van 3 t/m 10 juli 2022 o.l.v. Peter van Beukelen
Van 2 t/m 8 oktober 2022 o.l.v. Arthur Nieuwendijk
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt
Recensie Nexus van Yuval Noah Harari