ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Zen na therapie
Joleen Melse,
Zen.nl Bergen op Zoom
“Intussen heb ik ook de rust in mezelf gevonden om te mediteren, dankzij de cursus zenmeditatie. Het is voor mij een mooi vervolg op mijn therapie periode.”
Aanloop
Mijn kennismaking met zen.nl was tijdens de open dagen. Ik heb een
proefles bijgewoond en wat ik toen voelde en hoorde sprak me aan. Mijn psychologe had mij al vaker voorgesteld om op yoga of mindfulness te gaan. Het werd zen en kwam op het juiste moment op mijn pad. Ik kan nu schrijven dat mijn zenlessen me verder helpen om te leren waar het echt omgaat in dit leven en wie ik werkelijk ben. Het heeft er zeker toe bijgedragen dat mijn depressieve gevoelens niet weer de overhand kregen na het beëindigen van mijn gesprekken bij mijn psychologe.
Tijdens mijn therapieperiode heb ik meerdere malen geprobeerd thuis te mediteren, mede door mooie boeken die ik las o.a. van Eckhardt Tolle en Thich Nhat Hahn. Het leek zo eenvoudig om te doen, maar het lukte me niet. Het creëerde juist grote onrust in mijn denken, wekte boosheid op en ik dacht, “waarom lukt het mij niet, zie je wel, je kunt het niet, het ligt aan jou!”. Ik legde deze boeken al snel opzij, omdat ik hun woorden niet begreep. Mijn denkwereld verzette zich tegen al het mooie inspirerende wat ik las. Onzichtbare muren sloten mijn gevoel af, waardoor ik niet voelde dat ik het was die niet open stond voor hun wijsheid. Zo hield ik mijn innerlijke pijn vast. Onbewust was ik zo bang om te voelen wat ik echt in mij voelde. Angst en boosheid naar mezelf waren het gevolg.
Leer denken
De eerste zenles gaf me al een goed gevoel, er ging rust vanuit. Na een paar lessen lukte het me om thuis te mediteren. Er werd ons duidelijk verteld hoe moeilijk het was om te zitten. Daardoor voelde ik geen druk op mij. Niet ‘moeten’ zitten, maar gewoon ‘mogen’ zitten zolang het goed voelde voor mij. In de les werd er niks van mij verlangd, ik zat, luisterde, kon zijn wie ik was, waardoor een gevoel van vertrouwen als vanzelf ontstond.
Deze eerste cursus ging over
Leer denken wat je wilt denken, van
Rients Ritskes. Ik ondervond hoeveel onrust mijn denken onbewust creëert. Denken, ik doe het te pas en te onpas en realiseer me nu pas hoe vermoeiend het kan zijn. Het mooiste is om te ontdekken dat ik onrustige gedachten dankzij ‘zitten’ kan laten gaan. Ik ben niet ‘mijn’ gedachten! Mijn ‘ik’ creëert ze! Mijn zenlessen laten mij mijn therapie meer en meer zien vanuit een dieper denken. Ik zie nu hoe hard ik toentertijd in gedachten aan het vechten was tegen mezelf en mijn bubbels. Mijn negatieve gedachten hadden als het ware macht over mij. Door dit nu te begrijpen kan ik er als het ware van een afstand naar kijken. Ik ga er niet meer mee in discussie en duw ze ook niet weg, maar laat ze als wolken voorbij drijven, waardoor ze hun kracht verliezen. Mijn ik voedt ze niet meer.
Leer voelen
Na de eerste heb ik ook de tweede zencursus gevolgd, gebaseerd op
Leer voelen wat je wilt voelen, van Rients Ritskes. Dit leek mij makkelijk omdat ik in mijn therapie al zoveel had doorvoeld. Mijn psychologe leidde me naar afgesloten bubbels toe, hielp me deze te openen, waardoor ik de bubbel als het ware in kon gaan. Op die wijze verwerkte ik beetje bij beetje hetgeen erin verstopt zat. Zen laat me de illusie voelen van deze bubbels in het nu. Gedachten uit het verleden lieten me in het nu onware gevoelens voelen. Ik ervaar en begrijp nu hoe deze gedachten invloed hebben op wat ik ‘denk’ te voelen. Leren luisteren naar mijn hart en mijn lichaam is ontdekken dat deze het juiste in mij laten voelen en mij als het ware de weg wijzen naar een waarlijk voelen. Dit voelen maakt mijn geest kalm, het omarmt wat mij bezwaart en laat het als het ware vrij.
Gevorderde beginners’ mind
Momenteel volg ik zen voor gevorderden, maar voel me juist een beginneling. Tijdens zazen in de stilte, openbaart zich de diepere betekenis van de woorden, die verborgen zit in de vele wijsheden die ik lees in boeken of hoor tijdens de zenlessen. Ik realiseer me nu hoe ik de ware aard van dit leven vergeten was. Alles wat verschijnt in deze wonderlijke zichtbare wereld, waarin zoveel gebeurt en wat ik qua gevoel niet begreep of kon veranderen, kan ik nu laten zijn zoals ik het op dit moment waarneem. In de stilte voel ik geborgenheid, de stilte kan mij beroeren, in de stilte lost mijn ik op in de oneindige ruimte. Ik ervaar een kracht, die er op elk moment is en in alle omstandigheden van het leven.
Innerlijk voelen
Op 19-jarige leeftijd had ik een voor mij wonderlijke ervaring. Het was alsof een stralende lichtbundel vanuit de hemel me meenam tot hoog in het universum, vanwaar het schitterende licht naar de aarde straalde. Ik voelde een onuitsprekelijke liefde, een rust, een gevoel dat niet aards was, maar hemels? Ik ervoer een onbeschrijflijk gevoel van een alomvattend liefdevol-zijn, waar ik me liefdevol in geborgen voelde.
Dit gevoel is me altijd bijgebleven. Ook kon ik hier vaak naar verlangen, vooral tijdens mijn depressieve periode. Dankzij mijn zenlessen en zazen ben ik me bewust geworden dat ik dit alomvattend liefdevol zijn niet elders hoef te zoeken. Het is niet buiten mij, maar het is in mij, in jou, in alles en iedereen. ‘Het’ heeft vele namen zoals, het Ene, het Goddelijke, de Leegte, het oerbewustzijn. Het IS en we ervaren het elk moment, zonder erbij stil te staan.
Eenheidsbewustzijn
Ik word me steeds meer bewust van die eenheid. Ik doorzie nu mijn eigen kijken, een ik, die zich onbewust was van het oordelen over de ander. Ik begrijp nu dat hetgeen ik waarneem in de ander, een projectie van mijn eigen gedachten is, dat niet iets vertelt over die ander maar juist over mezelf. Het is mijn denken, mijn voelen. Ik begrijp nu dat ik niet die ander zijn denken en voelen kan zijn! Dit beseffende stopt het hebben van een oordeel over de ander, maar ook het veroordelen van mezelf. Het leert me kijken en voelen vanuit liefdevolle verbondenheid met de ander.
Via mijn ik, ervaar ik dit leven, maar ik weet me nu ook verbonden met het onzichtbare aanwezige in iedereen, wat ons verbindt via het Ene, wat door ieders ogen kijkt en ieders unieke wereldbeeld laat waarnemen.
Wie ben ik?
Ben ik dat? Ben ik dat niet? Naar mijn gevoel had ik zoveel ikken, alle met een eigen wil, die mijn leven chaotisch maakten. Naar mijn gevoel danste ik als het ware door het leven, met al zijn pieken en dalen en met in mij vele mooie eigenschappen. Onzichtbaar liep echter een ander ‘persoon’ als een schaduw mee met al haar onverwerkte bubbels, die mij met regelmaat onbewust verblindde voor het mooie in mij en om me heen.
Toen tien jaar geleden mijn bubbels de overhand kregen danste ik voor de buitenwereld vrolijk verder, terwijl binnenin mij een gevecht met mijn overlevingspatronen aan de gang was. Dit was naar mijn gevoel een gevecht met ‘het bange kind in mij’, wat ik niet kon bereiken.
Tijdens de jaren van cognitieve psychotherapie ben ik opzoek gegaan naar dit afgescheiden kind in mij. Ik begrijp nu dat ik niet het kind kwijt was, maar dat grote bubbels de verbinding met de liefde in mijn hart blokkeerden.
Durven voelen
Ik durf nu te voelen wat ik voel vanuit mijn hart, het is als een innerlijke stem, die mijn verlangens kenbaar maakt. ‘Ik’ mag zijn wie ik ben of juist niet ben, ‘ik’ ben ‘niets’ oftewel ‘alles’. Ik ga vanzelf mee in de ongrijpbare tijd van dit leven, die ik nu kan laten zijn zoals deze is. Ik weet nu dat veranderen in mezelf begint. Vanuit dit zelf, verandert alles mee. Een veranderen niet vanuit het verstand, maar vanuit het hart. Ik dans verder in de tijd, die niet maakbaar maar elk moment ervaarbaar is.
Boek
Dat er werkelijk een boek is verschenen komt door één zin, die mijn zenleraar tijdens een les uitsprak: ‘als een innerlijk gevoel je laat voelen iets te willen doen, wees niet bang, doe het, zodat je later geen spijt kunt krijgen’. Vooral de woorden ‘niet bang zijn’ raakten me.
Een diep innerlijk voelen was er zeker. Dit welde vooral op in mijn hart tijdens mijn duurloopjes in het bos. Een verlangen om kenbaar te maken hoe zwaar het kan zijn als je ‘geestelijk onzichtbaar’ ziek bent. Niet alleen voor de persoon zelf, maar ook voor de partner en naasten.
Ik weet nu dat je nooit te oud bent om te gaan zoeken naar wie je werkelijk bent. Het heeft mijn leven mooier gemaakt en van binnenuit verrijkt. Het heeft me geleerd te voelen wat ik vergeten was, namelijk de liefdevolle kracht die ik mag ervaren vanuit mijn hart. Een liefdevolle kracht die me leidt en wijsheid geeft vanuit de stilte.
Innerlijke liefde vanuit de leegte is als een onophoudelijke universele dans die stroomt voor, tijdens en na dit leven. Zenmeditatie is voor mij een nooit eindigende oefening om te leren, om elke dag weer op’nieuw’ te beginnen vanuit de leegte.
Dankbaarheid kunnen voelen voor elke dag, hoe deze ook verlopen is, is een gevoel van innerlijke vrede en voelt voor mij als een groot geschenk om dit te mogen ervaren.
Mijn boek ‘Ken je me’ eindigt met bovenstaande zin en is uitgegeven in november 2019 door Uitgeverij Van Warven.
In Memoriam: Ton Lathouwers
Arjen oefent compassie Help hem als je wilt
Interview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert