whatsapp
 

 

ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven




Zen.nl, Zen, meditatie, leren mediteren, moederschap, aantekeningen, Rients, inzichten, zenleraar, adem, alle dagen zen Joko Beck, leerpunten, sesshin, zen River klooster, voelen, vrijheid, aandacht, gemoedstoestand, levensgeluk, compassie, mededogen, lotus Sutra, Dharma
Foto © Zen.nl


Wel of geen aantekeningen maken



Door Florentine van Lookeren Campagne Zen.nl Nederland

Column over zen, meditatie en moederschap

Van Rients moeten we altijd alles opschrijven in ons schriftje, maar van Daan hoeft dat niet. “Al die baanbrekende inzichten”, zucht hij. En dan lees je later een oud schriftje terug en dan blijkt dat je die inzichten jaren geleden ook al had. Wéér niks opgeschoten.

Daan is een zeer ervaren zenleraar. In aanwezigheid van Daan ga je vanzelf op je adem letten. Tijdens zijn praatjes dwarrelen inzichten neer als sneeuwvlokjes. Daan is niet de eerste de beste. Maar zelfs hij botst blijkbaar telkens weer tegen dezelfde onderwerpen aan.

Ik vond dat hij een punt had. Bij mijn vorige verhuizing had ik in mijn exemplaar van Alle dagen zen van Joko Beck een lijstje leerpunten gevonden. Het lijstje was tien jaar oud. Alle leerpunten waren nog even actueel. Sindsdien keek ik niet meer in oude aantekeningen of sesshin-schriftjes.

Deze week trok ik me in een chagrijnige bui terug op mijn kamer en ruimde mijn kast op. Zo vond ik een blaadje met een paar losse zinnetjes en een raar soort gedichtje. Het zei me niets. Uit een studieboek gevallen? Aantekeningen van iemand anders per ongeluk meegenomen? Ik moest echt lang nadenken voor ik me herinnerde dat dit mijn eigen leerpunten waren, van mijn maand in het Zen River klooster.

“Feel free to be someone else” stond er bovenaan. Nou dat was gelukt. Die tijd was echt ver, ver weggezakt.

Maar hee. Voel je vrij om iemand anders te zijn. Was dat niet precies wat ik nu kon gebruiken? Zo blij was ik niet met de persoon die ik was geworden. Ik ging er eens voor zitten.

Feel: Dit woordje geeft mij op een dienblaadje aan wat ik moet doen als ik wil veranderen: voelen.

Free: ja! Er is vrijheid. Ik weet dat, ik heb ervaren dat je kunt kiezen waar je je aandacht legt. Ik kan blijven hangen in mijn huidige gemoedstoestand, maar ik ben vrij, de mogelijkheden zijn oneindig.

To be: dit is belangrijk. Er staat niet: to pretend to be. Er staat niet: to act like. Nee, er staat to be. Ik kan echt iemand anders zijn.

Someone else: En wat word ik dan? Een ander mens. Het gaat er niet om, om een heilige te worden. Als ik mijzelf een chagrijnige vaatdoek vind ben ik vrij om te kiezen om een blije vaatdoek te zijn. Ik ga niet een damasten tafelkleed worden, maar dat hoeft ook niet. Als ik maar gebruik maak van de ruimte die er wel is.

Leerpunt: lees wél je oude aantekeningen terug. Want zo had ik ineens een stukje van de routekaart naar meer levensgeluk in handen. En het rare gedichtje bleek een fragment te zijn uit de Lotus sutra, over de grote kracht van compassie om je uit allerlei netelige situaties te redden:

“De voorschriften van mededogen brullen als een donderslag
Het vriendelijke hart is even wonderbaarlijk als de grote wolken
Stromende dharma-regen of zoete dauw
doven alle vlammen van verontrustende passie uit”


En, bonuspuntje: mijn kast was ook weer opgeruimd.

Lees ook de eerdere columns over zen, meditatie en moederschap:
1. Echte moeders schaatsen niet
2. Mijn kinderen zijn schatten
3. Black = White