ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Pijn tijdens mijn eerste sesshin
Willy Melger-Deelen,
Zen.nl Bergen op Zoom
Toen ik ongeveer drie maanden geleden instroomde in de gevorderde groep bij Robert van Gemert in Bergen op Zoom mediteerde ik al enkele jaren. Het voelde meteen als thuiskomen. De lessen bieden een mooie afwisseling van in stilte zitten en hersengymnastiek. Mijzelf toestaan alles rustig te ervaren is geregeld een uitdaging.
Voor mijn eerste
sesshin vertrok ik op zondag 4 juli richting Lochem. Ik ben dus meteen in het diepe gesprongen. De eerste dagen was het vooral "aankomen". Hoe zal het gaan? Wat gaat er gebeuren en hoe reageer ik daarop? Kan ik de druk wel aan? Ik probeerde me eraan over te geven... Ik merkte dat er in mij een vertrouwen aanwezig was en een nieuwsgierige belangstelling voor wat er zou komen. Tijdens de meditaties werd ik als eerste met mijn lichaam geconfronteerd. Het voelde na al het zitten wat stijf, ongemakkelijk en bij tijden pijnlijk aan. Naarmate de pijn toenam begon het in mijn hoofd te spoken. Het lastigste vond ik de gedachte: "Dit kan je niet, geef het maar op". Toen kwam er de weerstand tegen de regels en de ingebeelde groepsdruk. Deze mix zorgde samen met de toenemende pijn in mijn lichaam als: "lopen op de blaren van mijn ziel", veel 'oud' zeer passeerde de revue.
In het regelement dat we van tevoren doorgemaild hadden gekregen stond dat het in de zendo zo stil als mogelijk moest blijven. Om een eenheidsgevoel te ervaren, echter wanneer je zo 'op de blaren van je ziel', stapt en tranen een uiting van ontlading zijn, is het best lastig om dit stilletjes te doen. De tranen en even later ook het snot drupte dan ook overvloedig. Deppen dan maar en zo min mogelijk geluid maken en wachten tot het minder wordt. De gong was een welkome bevrijding, trouwens elke keer wanneer de gong klonk voelde als een bevrijding :-)
Na wat feedback van de staf en af en toe wat zorg voor mijzelf slaagde ik erin de derde dag door te komen. Het bleek een keerpunt want vanaf daar ging het stilletjes aan beter. De demonen van vroeger pijnen en kernovertuigingen zakten terug naar de achtergrond en de fysieke pijn werden dragelijker.
Het licht dat schuchter heen breekt door mijn dageraad
vlijt zich in eindeloze gerustheid tegen mijn schaduwkanten
(uit de gedichtenbundel van Carla Pols)
Het lukte me steeds beter door deze pijngolven heen te ademen. En later in de week ervaarde ik momentjes van hereniging met mijn innigste zelf, wat een euforisch gevoel gaf.
Het niet spreken viel me gemakkelijker dan ik verwacht had. Het voelde aan als een stille dans om elkaar heen. Er ontstond gemeenschapszin en vertrouwen in deze stilte. Geduld is nodig om stil te worden en te zwijgen. In deze stilte zie je geen resultaat, is er nog geen zichtbare verandering en toch... ondergronds is er tijdens die stilte van alles aan het verschuiven.
Ik vertrok naar deze sesshin met de gedachte aan stil worden, zodat ik mijn ziel weer zou kunnen horen fluisteren. Ze was weidser geworden, had meer ruimte gekregen en daardoor kon ze bij alles wat ze deed, zag, voelde of dacht, beter van zich laten horen. Ze leek meer nabij.
We zijn voortdurend in verandering
zoveel boeiends is er te beluisteren,
te beleven, in jezelf, met anderen.
Allen putten we uit de geweldige
rijkdom van de natuur
van het universum
intens beleven dat we één zijn.
Dat we de wondere wereld zelf zijn.
Dat we, ontvankelijk, iedere dag
er samen aan werken...
(Arnold Eloy - 1987)
Op de vraag: zou je nog eens terugkomen is mijn antwoord... Zeker! Mijn oprechte dank gaat uit naar
Rients en iedereen van het team voor de zorgzame aandacht en het organiseren van een voor mij onvergetelijke eerste sesshin.
Data komende sesshins
Van 17 t/m 23 oktober o.l.v. Floor Rikken (6 op wachtlijst)
Van 21 t/m 27 november o.l.v. Arthur Nieuwendijk (5 op wachtlijst)
Van 16 t/m 22 januari 2022 o.l.v. Yvonne Visser
Van 8 t/m 14 mei 2022 o.l.v. Floor Rikken
Van 26 juni t/m 2 juli 2022 o.l.v. Rients Ritskes
Van 2 t/m 8 oktober 2022 o.l.v. Arthur Nieuwendijk
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt
Recensie Nexus van Yuval Noah Harari