ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Osho speech van Dymphie Chikan Eeftens
Redactie Zen.nl,
Zen.nl Nederland
Binnen Zen.nl krijgen senior leraren door verkregen inzicht, inzet en ervaring de titel ‘osho’, wat in onze school zoiets betekent als: zeer ervaren leraar. Het ontvangen van deze titel gaat gepaard met enig ritueel en het ontvangen van een goudbrocate raksu (zie foto hierboven).
Deze ceremonie vindt plaats aan het einde van een sesshin. Afgelopen zaterdag 3 juli, na afloop van de eerste van twee zomersesshins, ontvingen drie zenleraren deze titel. Een van hen is Dymphie Eeftens, die ter gelegenheid daarvan onderstaande speech hield.
Vandaag mag ik van
Rients, mijn leraar en inspirator, de titel osho in ontvangst nemen.
Ik voel me dankbaar voor het vertrouwen dat we samen delen.
Mijn zenpad begon op woensdagochtend 5 september 2012. Op die ochtend stapte ik voor de eerste keer in bij
Zen.nl/Breda. Maar aan deze eerste stap ging al heel wat vooraf. Een zoektocht van vele jaren, een zoektocht waarnaar? Naar iemand die ik was geworden maar niet wilde zijn. Naar iemand die ik was geweest maar niet meer kon zijn. Naar iemand die ik door mijn jeugd, mijn opvoeding, door school was geworden en ook die ik was kwijtgeraakt. En nu weet ik dat dat worden en kwijtraken ook weer niet door mijn opvoeding, door school of de omgeving kwam, maar door mezelf.
Op deze zoektocht heb ik van alles geprobeerd en heb ik veel “Doe-Het-Zelf-boeken” gelezen. Maar ja, boekenkennis levert nu eenmaal geen wijsheid op als je dat wat je leest niet in de praktijk toepast. Ik raakte er alleen maar gefrustreerd van, omdat het bij mij niet bleek te werken. Ik werd ziek. De hoogste tijd om naar mezelf te gaan luisteren en voor mezelf te gaan zorgen, want lichaam en geest zijn zowel twee als één.
En toen, toen waren daar de borden van Zen.nl/Breda langs de kant van de weg en zijn we bij het begin: de zendo, de
introductiecursus, de zenleraar Etiënne, de groep, en de zenmeditatie. Dit alles voelde als thuiskomen. Ik werd er vanaf het eerste moment door geraakt. Zen, zo bleek, was het wel voor mij. Het leert me stapje voor stapje mezelf te accepteren, precies zoals ik ben. Zen laat helder zien dat kennis inzicht kan blokkeren, in tegenstelling tot wijsheid. Kennis krijgen is informatie verzamelen, maar wijsheid berust geheel op eigen ervaring. Wijsheid is spontaan. Wijsheid kan een ander je niet geven.
Door zenmeditatie- en beoefening kom ik beetje bij beetje, laagje voor laagje dichter bij mijn natuurlijke aard en herword ik weer degene waar ik al die jaren naar op zoek was, niet anders. Een permanente uitdaging en oefening, daar waar we toch ook dagelijks weer nieuwe bubbels opdoen.
Waar ik eerst tegen Etiënne, mijn eerste zenleraar en later mijn opleider, zei: “Nee, ik word geen zenleraar, echt niet!” geniet ik er nu van om de wekelijkse zenlessen te verzorgen. Ik mag blijvend oefenen een zenleraar te zijn die niet onderwijst met alleen maar woorden, maar een die onderwijst vanuit hoe ik mijn dagelijks leven
(be)leef, en een die spreekt met harmonie en liefde van hart tot hart en
tegelijkertijd de humor van zen laat zien. Steeds vaker merk ik dat ik mijn inzichten op een meer faciliterende manier aanreik, zodat de ontvanger zelf in de gelegenheid is de waarde ervan te ontdekken en ermee aan de slag te gaan, als uitnodiging zijn eigen weg te vinden naar een bewuster en gelukkiger leven.
Als zenleraar, -coach en opleider en ook als eigenaar van Zen.nl/Breda voel ik me nu als een vis in het water. En door doorlopende studie en beoefening ontwikkel ik mij verder samen met deze sangha, samen met alle leerlingen en leraren van Zen.nl.
Ik dank Rients mijn leraar en inspirator vanuit het diepst van mijn hart dat ik samen met hem en vele anderen in de gelegenheid ben om zoveel mogelijk mensen kennis te kunnen laten maken met zen en zenmeditatie.
Vandaag sta ik hier ook om in jullie bijzijn uit te spreken te willen leven naar de Boeddhistische voorschriften. De voorbereiding hiernaartoe was een intensieve, bijzondere leerzame en inzichtgevende weg.
Ik ben veel bezig geweest met de vraag waarom ik dit eigenlijk (Jukai) wil doen. Al jaren ben ik geïnteresseerd in het boeddhisme en de boeddhistische leefintenties
spreken me al net zo lang aan. Ik doe mijn best ze zoveel mogelijk in mijn leven toe te passen. Maar waarom wil ik dit dan uitspreken in het openbaar? En durf ik dat wel? Hoe zal mijn moeder reageren en mijn familie en vrienden? En waarom wil ik dit nu eigenlijk echt doen? Waarom een ceremonie? En wat ga ik zeggen? Er kwam van alles naarboven dat eerst moest worden onderzocht.
Uiteindelijk, na een lange weg vol twijfels, werd het tijdens een sesshin duidelijk, ik wil oprecht Jukai doen. Ik wil onze sangha er deelgenoot van maken dat het boeddhisme en de leefintenties een centrale plaats innemen in mijn leven. Na die sesshin heb ik mijn voornemen met mijn moeder besproken en geheel tegen mijn verwachting in reageerde zij heel positief en was er door ontroerd. En geloof het of niet, maar toen hoefde het voor mij niet meer. Het was goed zo, ik kon heel goed een leven leiden conform de boeddhistische leefintenties zonder daadwerkelijk boeddhist te worden, toch?
En nu, nu is het dan toch zover. Net zoals zen en zenmeditatie bij Zen.nl, geeft boeddhist worden voor mij, het gevoel van thuiskomen. Het voelt als op reis zijn, met vele reisgenoten. Een reis die me steeds opnieuw thuisbrengt.
Frank, jou ben ik dankbaar voor het onvoorwaardelijk met mij meebewegen in het zentraject.
Etiënne, ben ik dankbaar omdat hij mij het pad van zenleraar heeft gewezen.
Rients, jou ben ik dankbaar voor het ruimhartig delen van jouw wijsheid en kennis, al dan niet met een vleugje humor.
En ik ben al mijn collega’s en alle leraren van toen en nu, inclusief degenen die zich er misschien niet eens bewust van zijn dat ze een leraar voor mij zijn, diep dankbaar. Want ik ging en ga dit pad samen, samen met de sangha en met de leraren die mij voorgingen en vergezellen.
Met deze Jukai ceremonie spreek ik uit, met jullie als getuigen, mijn toevlucht te nemen tot de Boeddha, tot de Dharma en tot de Sangha en dat ik de drie zuivere leefregels aanneem als mijn persoonlijke leefregels. Tevens spreek ik hierbij uit dat ik de tien boeddhistische leefregels wil gaan nastreven en hiermee mijn leven in dienst stel van mijn persoonlijke ontwikkeling ten dienste van de gemeenschap en dat ik Rients, mijn zen-leraar als belangrijkste gids aanvaard. Deze ceremonie zal mij blijvend helpen herinneren steeds weer terug te keren naar deze geloften. Door boeddhist te worden blijf ik mezelf de intentie herinneren dat ik de tien leefregels blijvend wil integreren in mijn leven. Door blijvend deze weg te gaan blijf ik mij bewust dat ik wil leven met een open hart en geest, met compassie en mededogen, van hart tot hart in verbinding met alles en iedereen.
Data komende sesshins
Van 17 t/m 23 oktober o.l.v. Floor Rikken (6 op wachtlijst)
Van 21 t/m 27 november o.l.v. Arthur Nieuwendijk (5 op wachtlijst)
Van 16 t/m 22 januari 2022 o.l.v. Yvonne Visser
Van 8 t/m 14 mei 2022 o.l.v. Floor Rikken
Van 26 juni t/m 2 juli 2022 o.l.v. Rients Ritskes
Van 2 t/m 8 oktober 2022 o.l.v. Arthur Nieuwendijk
Interview zenleraar Walter Jacobs
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt