ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Op weg naar vergeving
Jetty Ferwerda,
Zen.nl Tilburg
Hoe ga ik mij verder ontwikkelen als zenleraar en -coach? Langzaam wordt mij duidelijk waar ik me met hart en ziel voor in wil zetten: licht schijnen op het pad van vergeving. En laat dat nu ook leiden naar duurzaam geluk! Deel 1 van een verkenning.
Onderzoek
Daar zit ik, bij mijn coachingsgesprek met Floor (Rikken,
Zen.nl Utrecht). In mijn voornemen het verdere pad van zenleraar te verkennen - met als doel het zenmeesterschap - had ze mij eerder een aantal vragen gegeven om eens bij stil te staan: wie is zenmeester Jetty, waar staat ze voor en welke mensen inspireren haar? Als reactie daarop had ik een onderzoeksproject over Meesterschap uitgedacht, eigenlijk zoals ik lange tijd tewerk ging als journalist: met het hoofd. Maar mijn lichaam en hart vertelden intussen iets anders. Ik voelde weerstand, druk, blokkades.
In de trein op weg naar Floor –
help, wat ga ik haar vertellen, ik heb geen antwoorden! - ontstond langzaamaan mijn inzicht. Mijn project had alles te maken met presteren en niets met spelen. En spelen was juist wat ik mezelf eerder dit jaar had voorgenomen. Want, voor wie wil ik dit onderzoek nu eigenlijk doen? Wat wil ik er mee bewijzen? Als ik eraan dacht, dacht ik vooral aan de mensen buiten mij en voelde ik niets van mezelf. Het verlamde. Mijn hart en ziel wilden zich eigenlijk op een ander thema richten. En ik voelde ook dat ik dat meesterschap niet buiten mijzelf moest zoeken, maar in mijzelf. Het is geen Project, maar een reis.
Inspiratie
Wat ik echt wil uitdiepen is het thema vergeving. Dat geeft me energie, daar wil ik meer van weten en zeker nadat ik zelf had ik ervaren hoe krachtig het is. Bovendien herkende ik steeds meer raakvlakken met de zen-beoefening. Vergeven gaat in essentie om het opheffen van lijden en de weg naar duurzaam geluk. En dat is waar ik me voor wil inzetten als zenleraar en -coach. Het voelde als wakker worden.
Aangekomen bij Floor vertel ik over mijn inzichten. Tijdens ons gesprek ontdek ik dat als ik A zeg niet per se B hoef te zeggen. Iets dat wel zo in mijn systeem zit. A kan het startpunt zijn en de ontdekkingstocht kan leiden naar een heel ander punt: dat wat ik nu met hart en ziel wil. Dat is doelgerichte doelloosheid ervaren in de praktijk. Ik zie ineens een oneindig open speelveld waarin mijn Ikigai (harmonie) een plaats krijgt, de Bodhisattva haar ruimte inneemt en het 8-voudige pad een waardevolle gids is. Ik zie mijn inspirators: mijn vader, mijn partner, mijn zen-leraren, maar ook Marten Luther King, Desmond Tutu, Jack Kornfield en vele anderen. En ik ontdek via Floor dat het (zen)boeddhisme zelfs haar eigen vers over vergeving heeft, dat ik voor nu de titel ‘Vers van de Herstelde Eenheid’ geef. En waarvan ik de betekenis van de woorden verder ga bestuderen en doorvoelen.
Vergeving
Waarom vergeving? Het thema is eigenlijk al mijn hele leven op de achtergrond aanwezig. Liefde en compassie vormen de bedding waarin ik ben opgegroeid, mijn zoeken naar harmonie, dialoog en wederzijds begrip stimuleren mij steeds weer met een nieuwe blik naar mijzelf en situaties te kijken. En mijn keuze voor de journalistiek - het zoeken naar en het vertellen van verhalen, het toepassen van hoor en wederhoor - is niet voor niets.
Het drong pas echt tot mij door hoe rijk en zinvol het onderwerp is, toen ik in de lessen op basis van het boek
Leer Voelen wat je wilt voelen van Rients Ritskes een extra les-avond vulde met een inleiding over vergeving. Het sloot mooi aan op de lessen waarin we de grote emoties bestudeerden en het maakte veel los bij mijn cursisten – het was hartverwarmend en smaakte naar meer. Voor mijn inleiding putte ik uit de verhalen van Holocaust-overlevende Edith Eva Eger, het Boek van Vergeving van Desmond en Mpho Tutu en lezingen van Fred Luskin, wetenschapper en directeur van de Stanford University Forgiveness Projects. Allen benadrukken de helende kracht van vergeven. Helen in de figuurlijke zin als: het herstel van de eenheid en onderlinge verbondenheid. En in de letterlijke zin als: gezond makend, lichaam en geest in harmonie brengend. Of zoals Fred Luskin het verwoordt: “Niet kunnen vergeven houdt je gevangen in angst. En angst zorgt voor een constante adrenaline-stroom. Het houdt de wond open en maakt je uiteindelijk ziek, gestrest, depressief. Kunnen vergeven is kunnen rouwen om dat wat je is overkomen, je kwetsbaarheid erkennen en inzien dat alleen jij jezelf kan bevrijden van het verleden.”
Jetty wil zich graag verder in bovenstaande thema verdiepen. Heb jij ook iets waarin het thema ‘vergeving’ een belangrijke rol speelt of heeft gespeeld en zou je het met de auteur willen delen? Mail haar dan graag op:
jetty@zen.nl
Arjen oefent compassie Help hem als je wilt
Interview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert
Angst: een toenemend probleem