ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Niet lezen maar leven
Inge van den Bosch,
Zen.nl Amersfoort
Eerder was in ZenActueel te lezen hoe lezen van een goed boek therapeutisch kan werken en het leven kan veranderen, zie: boeken als therapie. In dit artikel van Inge over hoe het lezen het leven soms ook in de weg kan staan.
Als kind viel mij de kleuterschool tegen; knutselen, spelen en tekenen bevielen mij niet. Het duurde nog lang voor ik de kans kreeg om te leren lezen en schrijven. Toen het zover was genoot ik van de boekjes al waren de verhalen wat magertjes. Met mijn vader iedere drie weken naar de bibliotheek, het hele gezin lezend op de bank. Mijn liefde voor verhalen, taal en poëzie kwam tot bloei door de school met de Bijbel, de wekelijkse kerkgang in een protestants- christelijke kerk, waar het Woord de basis is.
In mijn spirituele zoektocht las ik naast de theologische boeken ook veel zelfhulpboeken.
Wayne Dyer hielp mij om te gaan met mijn angsten en onzekerheid en lag naast de Bijbel
vaak naast mijn bed. In tijden van stress, onzekerheid pakte ik zijn boeken er steeds weer
bij. Ik voelde mij daar wat beschaamd over, was de Bijbel niet genoeg? In mijn omgeving
werd op dit soort literatuur neergekeken, teveel gericht op streven naar succes, te
Amerikaans, te oppervlakkig.
Zenboeddhisme ontdekt
Lezend heb ik het zenboeddhisme ontdekt. Mijn eerste boek van Hessel Posthuma, “Vrees niet; een brug tussen boeddhisme en christendom” leidde tot nog meer lezen. De literatuurlijst achterin zoog mij diep in het boeddhisme totdat langzaam de vraag in mij opkwam wat er met mij zou gebeuren als ik ging mediteren. Een weekendretraite op de Willibrords Abdij, was mijn eerste kennismaking, twee dagen stilte. Alleen maar mediteren met de pauzes van de vertrouwde kerkgang. Ik wist niet wat mij overkwam, maar vooral het effect daarna, de energie, de concentratie was overweldigend.
Mijn zenleraar is niet onder de indruk
In opleiding als
zenleraar vertel ik mijn coach en opleider in het eerste gesprek hoeveel ik al gelezen heb…. Ze is niet onder de indruk en niet geïnteresseerd, ik voel mij teleurgesteld. In de Amsterdamse zendo zie ik de enorme boekenkast vol met prachtige zen literatuur. De leraar zegt: “Ik raad mijn studenten af om veel te lezen”… Nou jaaa!
Sesshin bij
Rients: “Koop geen nieuwe boeken, hou het bij wat je hebt. Een boek lezen is jezelf lezen.” Ik dwaal af en zie de stapel ongelezen boeken in mijn boekenkast. Het klopt, ik lees te veel, te oppervlakkig.
Graag geef ik het ‘hoe moet ik leven’ in handen van anderen, op zoek naar de goedkeuring. Het liefst de goedkeuring van de Eeuwige.
Doe dit en dat,
zo en niet anders,
zegt Gij,
en ik ga,
de weg van uw opdracht,
maar op wankele voeten
ik moet nog leren
die levensweg te volgen.
(Psalm 119, hertaald door Huub Oosterhuis )
Hardlopen
Op een regenachtig zaterdagmiddag zit ik te lezen over hardlopen, er liggen nog drie andere
hardloopboeken naast mijn stoel. Mijn man ziet de boeken en vraagt: “Wanneer ga je
hardlopen?” Ik besluit direct te gaan lopen. Mijn eerste rondje door de regen bevalt beter
dan de boeken die ik erover las. Langzamerhand ontdek ik steeds meer dat het gaat om
leven, om doen, om vertrouwen. Niet om goedkeuring, niet om lopen binnen de lijntjes maar
om het lopen van mijn weg. Dat geeft rust en ontspanning. Nog steeds op wankele voeten,
lerend en lezend volg ik mijn levensweg, met een groeiend vertrouwen.