ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Heeft een abrikoos boeddhanatuur?
Door Florentine van Lookeren Campagne
Zen.nl Nederland
Column over zen, meditatie en moederschap
Daar was hij dan, de vraag waarvan ik wist dat hij zou komen: ‘Mama, is dit echt kip?’
‘Ja schat.’
‘Nee, ik bedoel, is dit echt een kip?’
‘Ja schat.’
‘Een kip die leefde?’
‘Ja schat.’
‘En die nu uitgestorven is?’
‘Ja schat.’
Hij neemt een hapje aardappel en denkt er nog eens over na. ‘En vis? Is dat ook echt vis?’
Ja, dat is echt een vis, die eerst zwom en nu morsdood op ons bord ligt. En die kip, dat is precies zo’n beest als die kip op de kinderboerderij die er altijd met jouw liga koek vandoor gaat. En worst is gemaakt van koe.
Een moeder, een moeder is iemand die er niet onderuit komt om alle aspecten van het leven onder ogen te zien. Niks gedachteloos je maaltijd naar binnen schuiven, nee nee.
Erst die Moral, dann das Fressen.
En hoera, gelukkig had ik hier al eens over nagedacht. Ik eet bewust wél vlees. En dat heb ik besloten op sesshin. Om precies te zijn: op Karige Woensdag. Voor de niet-sesshin-gangers:
Rients mag graag halverwege de sesshin de zaken nog even op scherp zetten, voor het geval we in slaap zijn gesukkeld op ons kussentje. Op Karige Woensdag krijgen we het saaiste eten en het simpelste toetje, speciaal zodat iedereen voor wie de maaltijd het lichtpuntje van de dag is, even stevig kan oefenen met onthechten. Een perfect moment voor een antwoord op de beroemde zen
koan: heeft een abrikoos boeddhanatuur?
Het toetje was een klein bakje yoghurt met daarin een gedroogde, gewelde abrikoos. Helaas voor Rients had de kok er toch redelijk wat
nen in gestopt en de abrikoos was prachtig. Perfect geweld, niet kapot gekookt, met een zacht velletje om te aaien. Ik had het gevoel dat ik nog nooit zoiets moois gezien had.
De abrikoos was geplukt, gedroogd en gekookt. Ze was morsdood. Maar zij had zo overduidelijk geleefd. Het drong tot mij door dat alles wat we eten, dat goed voor ons is, geleefd heeft. Vlees, maar ook vruchten, granen, tomaatjes. Melk en eieren zijn de uitzonderingen, maar die komen ook niet uit de lucht vallen. Daar heb je een levend wezen voor nodig. Leven gaat niet zonder leven.
Ik had al een tijdje gepiekerd of ik niet vegetarisch moest worden. Alle argumenten waren vóór, maar ik had geen zin in gedoe met mijn omgeving. Daarbij vond ik een stukje vlees op zijn tijd erg lekker.
Nu keek ik een abrikoos in de ogen en de abrikoos zei: ik heb ook geleefd. Ik had ook een ander plan dan hier in de yoghurt te eindigen. Maar ja. Ik geef het leven door. Aan jou, toevallig.
Dank je, zei ik. En ik at haar op.
De volgende sesshins zijn gepland voor:
Van 9 t/m 15 mei o.l.v. Floor Rikken (wachtlijst)
Van 16 t/m 22 mei o.l.v. Yvonne Visser (wachtlijst)
Van 27 juni t/m 3 juli o.l.v. Rients Ritskes (wachtlijst)
Van 4 t/m 10 juli o.l.v. Rients Ritskes (nog 2 plekken vrij)
Van 17 t/m 23 oktober o.l.v. Floor Rikken (extra sesshin)
Van 21 t/m 27 november o.l.v. Arthur Nieuwendijk (wachtlijst)
Van 16 t/m 22 januari 2022 o.l.v. Yvonne Visser
Van 8 t/m 14 mei 2022 o.l.v. Floor Rikken
Van 26 juni t/m 3 juli 2022 o.l.v. Rients Ritskes
Van 2 t/m 8 oktober 2022 o.l.v. Arthur Nieuwendijk
Interview zenleraar Walter Jacobs
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt