ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Met zen op het paard
Judith Wissink-Lambach,
Zen.nl Lochem
‘Eén zijn met jezelf is voorwaarde voor één zijn met de ander’ luidt een citaat van
Rients en omdat paarden meesters zijn in het spiegelen van de innerlijke houding van mensen voel je als ruiter meteen hoe je er bij zit. Ben je één met jezelf, dan ben je één met het paard. Judith ervoer hoe een paar jaar mediteren haar één maakte met zichzelf en haar paard.
Het was een zonnige dag in september. De dag dat mijn paard Vadim en ik voor het eerst gingen deelnemen aan een oefencross. Een cross is een onderdeel in de paardensport waarbij je door de natuur een parcours aflegt met hindernissen. Het oefengedeelte zit hem in, zoals het woord al zegt, de oefening van het springen over zulke hindernissen. De hindernissen bestaan uit natuurlijke materialen zoals boomstammen, bladeren, wilgentenen, aangekleed met bloemen, pompoenen, afhankelijk van het seizoen. De hindernissen worden door ervaren mensen gebouwd.
De uitdaging
Een paar weken voor de oefencross opperde de lerares die mij af en toe begeleidt, dat Vadim en ik daar zeker wel aan mee konden doen. Na deze uitspraak gierden de zenuwen door mijn lijf. Want dit is iets wat ik heel erg graag wilde en al lange tijd voor aan het trainen was. De training van Vadim en mij heeft als focus vertrouwen en samenwerken in verbinding. Dus niet het rijden hoewel dat daar na verloop van tijd wel uit voortkomt. Het rijden van een cross samen met Vadim behoort tot een grote droom van mij. Een droom waarvan ik lange tijd niet heb geweten of we het ooit zouden kunnen. Zeker omdat we een tijd hebben gekend waarin we weinig of geen vertrouwen in elkaar hadden en ik ook hard van hem afgevallen ben. Na jaren van geduldig werken in harmonie en verbinding zijn we toch op dit punt gekomen.
Paniek
Op de ochtend van de cross kwamen we aan op het terrein. Ik koos ervoor om Vadim in de trailer te laten staan terwijl ik ons ging aanmelden en het parcours ging verkennen. Op een gegeven moment hoorde ik een enorm kabaal van het parkeerterrein komen van een paard wat in paniek in de trailer staat. “Oh nee, Vadim” dacht ik en ben teruggekeerd naar de trailer waar hij helemaal bezweet en paniekerig in stond. Vlug heb ik hem uit de trailer gehaald en zijn we gaan lopen om de adrenaline af te laten vloeien. Dat gaf hem wat rust. Maar mij nog niet, onze rit moest nog beginnen en het nodigt niet echt uit om op een paard te gaan zitten wat zo hoog in zijn energie zit waardoor iedere communicatie ver te zoeken is. En Vadim kennende kan zich dat uiten in een enorme bokpartij als ik op zijn rug zit. Maar ja, we waren daar en dit was mijn droom. Wat nu? Terwijl ik met hem wandelde voelde ik mijn voeten en daarmee de rust in mij terugkomen. Een prettig gevoel in mijn buik.
Doelen scheppen helderheid
Ruim drie jaar geleden ben ik begonnen met
mediteren. Dit ging net als met mijn paard en mij met vallen en opstaan. Afkeer en verlangen om te gaan zitten en toch ook weer niet, afkeer en verlangen om te gaan rijden en toch weer niet. Het mediteren is een mentale worsteling geweest die ik achteraf gezien parallel zie lopen met mijn paardrijden. Bij zen meditatie werken we met doelen. Grote of kleine doelen om je richting te geven in je leven. Bij het omgaan met paarden werkt dit ook zo. Een paard heeft geen idee waarom je iets met hem gaat doen, een paard heeft geen idee waarom hij over een hindernis moet springen, hij kan wel kenbaar maken dat hij het leuk vindt. Ik ben aan mijn paard verschuldigd dat ik heldere doelen voor ogen heb in een training omdat als ik het helder heb in mijn hoofd en lijf, mijn paard mij veel beter zal begrijpen en zal gaan meewerken. Ik zie hierin wederom een parallel met mediteren, het hebben van een doel. Met het rijden van een cross is het belangrijk om over de hindernis te kijken, met mediteren is het belangrijk om naar het puntje aan de horizon te kijken. Als je in het obstakel kijkt dat voor je ligt zul je erin belanden in plaats van erover, zo werkt het in de cross. Je kijkt al naar de te vervolgen weg en springt dan over de hindernis. Zo blijf je overzicht houden en weet je paard waar je heen gaat. Je geeft met je ogen je lijf richting. Zo liepen Vadim en ik over het terrein. Wat is mijn focus, waar wil ik heen. Dit is het resultaat van een aantal jaren mediteren, het volgen van de wekelijkse lessen en individuele coaching wat mij net weer wat meer inzichten geeft in mijzelf. Ik ben hier zo enthousiast over, dat wat zen kan doen, dat ik heb besloten om in januari met het
ZIOP traject te gaan beginnen. Geen idee waar dat me kan brengen. Maar ik wil blijven groeien en dat ook graag met anderen delen.
Zen in praktijk
Terug naar de oefencross. Tijdens de wandeling om wat tot rust te komen, woog ik mijn opties af en koos ervoor om gewoon aan ons plan te beginnen en te zien hoe hij zou voelen als we op het losrijterrein zouden komen. Dan kon ik altijd nog besluiten wat we zouden doen. Het poetsen en zadelen is een moment om bij elkaar te komen. Zo kan ik aan hem zien en merken hoe hij zich voelt en tijdens dit proces begon hij aan zijn hooi te knabbelen wat een goed teken is. Toen het tijd was om op te stijgen voelde ik direct dat het goed zat. Vadim was bij mij en ik bij hem en we waren in verbinding. De verbinding die ik door te mediteren heb gevonden met mijzelf en met mijn paard. De verbinding die voor mij en Vadim zo ontzettend belangrijk is om dit avontuur tot een goed einde te brengen. Toen was het zo ver. We waren er klaar voor en we hadden er zin in. Het werd een gouden rit, ook al was het ‘maar’ een oefencross. Teamwork makes the dream work!
Zenleraar Joke Batink vertelt: ‘Het leven is geen generale repetitie’
Felicitaties voor Arthur
Ingrid over haar cursus zenmeditatie
Zen, Rammstein en alles willen
Hoe besmettelijk bubbels zijn
Verantwoordelijk voor de ander?