ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Negentig dagen mediteren in Korea
Op suggestie van Rients bezocht Zen.nl cursist Joris van Bakel het zenklooster Musangsa in Korea. Hieronder zijn eerste indrukken.
Met mijn backpack op de rug, rugzak op de borst en camera in de hand paradeer ik langzaam de bewoonde wereld uit. Op weg naar Musangsa, de tempel waar ik 81 dagen in retraite zal gaan. Het is een prachtige zonnige dag, vol energie loop ik stevig door. Dan doemt daar in de verte langzaam een tempelcomplex op aan de rand van een dicht bos. Daar waar de weg overgaat in een zandpad en het gebergte een natuurlijke halve maan vormt, ligt de tempel op de rug van een heuvel, uitkijkend over de gehele vallei. Ik word vriendelijk onthaald en blijk precies op tijd te zijn voor de lunch. Al snel leer ik dat dit een bijzondere plek is. Achter het gebergte dat de tempel omgeeft blijkt de belangrijkste basis van het Zuid-Koreaanse leger te liggen. Daarnaast blijken er in het bos vrijwel net zoveel sjamanen als bomen aanwezig te zijn. Een van de monniken legt me uit dat de sjamanen geloven dat deze berg een zeer krachtige energie heeft en daarom vanuit heel Zuid-Korea naar deze plaats afreizen om rituelen uit te voeren. Al snel ben ik getuige van een van hun rituelen, een luide schreeuw doorbreekt de stilte rondom te tempel. Sjamanen blijken het geregeld op een schreeuwen te zetten. Iets wat ik nog vaak mag ervaren, midden in de nacht, tijdens de meditatie of terwijl ik door het bos trek. Gekke jongens die sjamanen. Dus met al deze militairen, sjamanen en monniken op een hoopje is het in ieder geval een interessante plek.
Wat Musangsa uniek maakt is dat er door zowel monniken, nonnen en ‘normale’ mensen gemediteerd wordt. Iets wat in andere kloosters in Korea vaak nog ondenkbaar is. Daarnaast is het een zeer internationale groep mensen die hier zen beoefent. De zenmeester is een Amerikaan, de zenleraar een Koreaan, we hebben twee Chinese, een Japanse en een Russische non. Twee Poolse, een Duitse, een Amerikaanse, een Mexicaanse, een Russische, een Tsjechische en een Koreaanse monnik. Deze groep is zo internationaal omdat de zenmeester die dit klooster heeft opgericht de gehele wereld over trok om zencentra op te richten en als een van de eerste succesvolle leraren het Koreaanse Boeddhisme met de wereld wist te delen. Het Koreaanse zen boeddhisme, dat eigenlijk geen zen maar Son heet, wordt al 1700 jaar beoefend in Korea. De naam zen komt uit Japan en omdat de Japanners als eerste succesvolle centra wisten te openen in het Westen hebben we het nu allemaal over lekker zen zijn in plaats van lekker Son zijn. Maar om de geschiedenisles compleet te maken, zen of Son komt eigenlijk uit China waar het Chan heet. Een man genaamd Bodhidharma trok van India naar China om het Boeddhisme te verspreiden, eenmaal aangekomen realiseerde hij zich dat de mensen nog niet klaar waren voor zijn boodschap. Vervolgens zat hij negen jaar in meditatie tegenover een muur, na negen jaar was de tijd rijp en zo ontstond Chan/Son/Zen. Dus dat drie maanden naar de vloer kijken van mij valt nog wel mee haha.
Langzaam verken ik het tempelcomplex. Dan kom ik in de theeruimte een mok tegen die meteen mijn aandacht trekt. Zen.nl prijkt er op het witte gesteente, ha die is van mij! Ik eigen mezelf de mok toe om de komende maanden mijn theekransjes mee uit te voeren. Mooi om meteen in verbinding te staan met de mensen van zen.nl die vóór mij naar deze tempel kwamen en waardoor ik hier ook beland ben. Vervolgens word ik verrast door een volgende ontdekking. Er blijkt een bankdrukbank met allerlei gewichten en een springtouw op de mannenverdieping te staan. Als ik ergens aan gehecht ben dan is het wel aan mijn lichaam. De angst om alle conditie en kracht uit dit jonge lichaam te verliezen spookte al een tijdje door mijn hoofd. Met deze ontdekking ebt ook dit denkwerk weg en alles lijkt dan ook te wijzen op een ideale situatie om de komende tijd in retraite te gaan.
In Zuid-Koreaanse tempels wordt er twee keer per jaar 90 dagen gemediteerd, dit noemen ze hier geen retraite maar een Kyol Che. Dit betekent ook wel ‘Tight Dharma’, wat letterlijk vertaald iets als Strakke Leer betekent. In Korea heeft men een gezegde, ‘Er zijn drie soorten gevangenissen, de werkelijke gevangenis, het leger en Kyol Che’. Waarschijnlijk ga je niet vrijwillig de gevangenis in en de meeste mannen in Korea kiezen niet voor het leger maar volgen daar hun dienstplicht. Ik heb dus voor de enige vrijwillige vorm van gevangenschap gekozen, Kyol Che.
Volgende week deel twee over het tempelleven in Musangsa.
Met toestemming overgenomen uit Joris zijn blog:
http://jorisinchina.gaatverweg.nl
Komende Zen.nl sesshins van 7 dagen in Lochem:
De voorjaarsesshin 2019 is van zondag 12 mei t/m zaterdag 18 mei (wachtlijst)
De zomersesshin 2019 is van zondag 14 t/m zaterdag 20 juli
De herfstsesshin 2019 is van zondag 6 t/m zaterdag 12 oktober
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt
Recensie Nexus van Yuval Noah Harari