Schepping
Vanuit de bevruchting de groei
Vanuit de groei de gedachte
Vanuit de gedachte de herinnering
Vanuit de herinnering het bewustzijn
Vanuit het bewustzijn het verlangen
Begin scheppingsverhaal Maori Polynesië
Verlangen
Bart Hurkxkens, Zen.nl Maastricht
Zen.nl Maastricht organiseert van vrijdag 25 tot zondag 27 mei een weekendsesshin rond het thema Verlangen.
We onderzoeken in deze weekendsesshin onze verlangens. Vormen zij de drijfveer waarmee we ons leven leiden, de passie die we ontwikkelen, of leiden zij ons in een duister labyrint, waarin we geen uitweg meer zien?
Still uit: Bill Viola, 'Six Heads,' 2000, kleurenvideo
Verlangen naar Verlichting – verlangen naar de Graal
De jonge Siddharta verlangde hevig naar verlichting. De gedachten aan ziekte, ouderdom en dood brachten hem tot momenten van grote depressiviteit. Alle boeddhistische scholen vinden hun oorsprong in de verlichtingservaring van Boeddha. Zijn verlangen mondde uit in zuivere gelijkmoedigheid en aandacht.
Als Boeddha zag hij de weg naar waar het lijden ophoudt; hij zag de mentale vergiften die het lijden veroorzaken: begeerte, haat en onwetendheid. En zo zitten we met een lastig dilemma: wat is verlangen, wat is begeren? Helpen zij ons of staan ze ons in de weg?
In deze weekendsesshin onderzoeken we onze verlangens aan de hand van de weg van Boeddha in het oosten en de weg van Parcival, het grote middeleeuwse Europese voorbeeld uit de riddercultuur. Zoals Boeddha voorging op de weg naar Verlichting, zo ging Parcival voor op de weg naar de Graal, een legendarisch christelijk begrip.
Boeddha sprak van de mentale vergiften en de overwinning daarvan als verlichting, Wolfram beschreef de stadia op de weg naar de Graal als Tumbheit (onwetendheid) en Zwîvel (twijfel) en Saelde (verlichting).
Overlevering
Wolfram von Eschenbach leefde van circa 1170 tot 1320. Hij stamde uit een Frankisch riddergeslacht, was als minstreel in dienst van landgraaf Herman von Thuringen en leefde in Eschenbach, Beieren. Hij schiep het bekendste en belangrijkste epos uit de (westerse) Middeleeuwen, de Parzival. In de dertiende eeuw kende iedere ‘Europeaan’ dit verhaal, dat aanvankelijk niet op schrift stond, maar uit het hoofd gereciteerd of gezongen werd, dat waren ongeveer tienduizend versregels.
Naast de vorm van overlevering kennen het zenboeddhisme en het Parzival-verhaal van Wolfram opvallende overeenkomsten, vooral de kernprincipes leegte en mededogen. Deze overeenkomsten doen vermoeden dat er in die tijd contacten zijn geweest tussen het verre oosten en het westen, en dat het boeddhisme – zonder bij naam te worden genoemd – ingang heeft gevonden in het christelijke middeleeuwse Europa. Als er contacten zijn geweest, moeten die gelopen zijn via de kruistochten en via de Arabische wereld, die in de Middeleeuwen reikte tot aan de grens van Spanje en Frankrijk. De Arabische cultuur was in die periode cultureel gezien veel verder ontwikkeld dan het relatief ‘boerse’ West-Europa.
Tijdens de weekendsesshin verblijven we in de Alte Schule Rohren, Luftkurort in de Eifel, dicht bij Monschau.
Inschrijven:
https://www.zen.nl/maastricht/weekendsesshin-voorjaar.html
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt
Recensie Nexus van Yuval Noah Harari