Zenvolle koffie bij Starbucks
Joris Kroezen, Zen.nl Nijmegen
Ervaringen bij het lezen van
Leer denken wat je wilt denken
Een maand of acht geleden ontmoette ik
Rients voor het eerst bij Starbucks op station Nijmegen. Ik werk daar. Ik had het boek
Leer denken wat je wilt denken gelezen, en dat had een blijvende verandering teweeggebracht: ik was gaan mediteren. Dagelijks. Rients herkende ik van de foto achterop het boek. Toen hij zijn Grande cappuccino bestelde en zei dat ik RR op de beker mocht zetten, wist ik het zeker: dit was de zenleraar uit Nijmegen. De Stichter van Zen.nl.
Ongeveer een jaar of vijf geleden gaf een oud-collega
Leer denken wat je wilt denken aan me mee. ‘Voor op vakantie Joris. Dat boek MOET jij lezen, dat is echt iets voor jou. Zo gezegd zo gedaan. Met het boek in de grote rugzak, op naar Corsica. Prachtige bergwandelingen, 's avonds een lekker koel biertje en bij een klein ledlampje iedere dag een paar bladzijden lezen. Op zich al wonderbaarlijk, want een echte lezer ben ik niet. En als ik al in een boek begin, gaat het me maar al te vaak halverwege al weer tegenstaan, of is mijn interesse ergens anders neergestreken. Dit keer niet. Sterker nog, ik voelde een sterke drang om dit werk van a tot z te lezen. Het voor mij altijd ietwat mysterieus aandoende 'Zen' kreeg opeens handen en voeten. Duidelijkheid. Geen gezweef.
Van bubbels puntjes maken, dat is wat tijdens een sessie Zazen wordt gedaan. Ook de vergelijking van mediteren met het defragmenteren van je oude computer om schijfruimte te creëren, vond ik zeer treffend. Door de duidelijke parallel met sport, waarmee ik mijn eigen endorfinefabriek kon creëren, ging ik volledig om. Ik bedoel:
what else do you need, what els do you want?!
Tijdens de reis door Corsica probeerde ik al wat te oefenen. Stiekem zat ik in het kleine tentje mijn adem te tellen. Van 1 tot 10 en dan weer van vooraf aan. Wat bezielde me toch om dit te doen? In die allereerste fase ben je je heel erg bewust van jezelf en overdreven alert tijdens het beoefenen van je kersverse hobby. Alles voelt vreemd en dat roept vragen op. Wat doe ik in hemelsnaam? Doe ik het wel goed? Kan het überhaupt fout? Het bijzonder prettige aan
Leer denken wat je wilt denken (en ook
Leer voelen wat je wilt voelen) is de heldere en duidelijke schrijfstijl. Telkens als ik begon te twijfelen aan mijn nieuwe bezigheid, dook er weer een mooie vergelijking of anekdote uit het boek op. Gewoon tastbaar. Fitness voor je hersenen. Je biceps train je met een halter; het orgaan dat non stop gedachten produceert, train en stuur je met een portie zen. Prachtig toch?
Eenmaal thuis heb ik direct een meditatiebankje gekocht. De lotushouding gaat hem bij mij niet worden. Een simpele eierwekker volstaat om de tijd bij te houden. Soms gebruik ik de app op mijn iPhone. (Steve Jobs was overigens ook zenstudent). Praktisch iedere dag is het dus keurig twintig minuutjes op het bankje zitten en de adem tellen. De aanbevolen twee keer twintig minuten valt op dit moment nog wat zwaar. Maar, wie weet, komt dat nog.
De meest prangende vraag is natuurlijk: wat doet het met je? Wat voel je dan? Eerlijk gezegd, ondanks alle goede argumenten die je in boeken en op internet kunt vinden: ik heb geen flauw idee. Echt niet. Misschien is het zoiets als je tanden poetsen. Direct plezier, buiten een frisse adem, heb je er niet van. Maar sla het eens een jaartje over, dan kom je er in de tandartsstoel wel achter. Het is subtiel, het is niet spectaculair en je krijgt er geen kick van. Ik in elk geval niet. En toch weet ik diep van binnen dat dit me veel goeds brengt. Nog steeds ben ik bij tijden wat onrustig, gefrustreerd of zonder aanwijsbare reden wat piekerig. Verlossing van al deze kwalen heeft het me dus niet gebracht en gaat het me naar alle waarschijnlijkheid ook niet brengen. Maar toch weet ik dat iedere dag twintig minuutjes op dat bankje zitten – me afsluiten van alle prikkels van buiten – en mijn adem tellen heel erg goed voor me is. Het meest duidelijk voel ik het als ik door omstandigheden een paar dagen niet heb kunnen mediteren. Ik merk niet zo gek veel aan mezelf totdat ik weer begin. Dan denk ik: jahaaa, hier doe ik het dus voor. Subtiel, maar aanwezig. Zonder twijfel.
'Goed voelen doe je jezelf vaker dan dat je jezelf voorhoudt.' Ook dat vond ik een mooie
eye opener. Vaak worden we volledig in beslag genomen door emoties, gedachten en prikkels van buitenaf (ik in elk geval wel). Onbewust ratelt dat proces maar door, en reageer je onafgebroken op eigen gedachten, emoties en storende prikkels die van buiten komen. Meditatie kan ons misschien wel leren om in ieder geval zicht te krijgen op dit proces, en dat misschien wel te doorgronden. Iets simpels als op een bankje zitten, je adem tellen en dat slechts twintig minuten is eigenlijk maar een klein offer voor wat het kan brengen: een opgeruimde geest. Het is beslist niet moeilijk; het enige dat je moet doen… is DOEN!!!
Leer denken wat je wilt denken
Rients Ritskes
Uitgeverij: Asoka
280 pagina's
In Memoriam: Ton Lathouwers
Arjen oefent compassie Help hem als je wilt
Interview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert