Zenstudenten in Vietnam
Rients, Zen.nl
Afgelopen zaterdag vertrok Thomas Kok als jongste (27) van de groep met 25 andere zenstudenten richting Vietnam. De reis gaat via China, waar een tussenlanding wordt gemaakt en we enkele uren wachttijd overbruggen. Wij maken van de gelegenheid gebruik om Thomas wat uitgebreider te vragen naar zijn motivatie om deel te nemen aan deze zenstudiereis. Zijn eerste ervaring met mediteren deed hij een jaar of drie geleden op, toen hij op de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) culturele en maatschappelijke vorming studeerde. Bij het vak creatieve intelligentie maakten de studenten kennis met meditatie en andere vormen van spiritualiteit. Hoewel de kennismaking relatief kort en oppervlakkig was, wekte deze wel de nieuwsgierigheid. Dat kwam vooral doordat tijdens de lessen werd geëxperimenteerd met meditatie. Wanneer bij aanvang van de les begonnen werd met een uur mediteren, zorgde dat voor een andere en betere sfeer. Studenten hielden een portofolio bij, en Thomas noteerde daarin dat hij zich na afloop van de meditatie steeds heel goed voelde. Toch duurde het nog twee jaar voor hij zich, getriggerd door de zen.nl-borden langs de weg, aanmeldde voor een gratis proefles bij
Zen.nl Nijmegen en kort daarna naar de eerste cursusavond ging. Nu probeert hij al een jaar dagelijks te mediteren en als het meezit zelfs twee maal op een dag, maar dat lukt ook vaak niet.
Geen stress
Thomas heeft een uitdagende baan als woonbegeleider van zo’n tien tot veertien jongeren met een immigratie-achtergrond die vaak niet weten of ze in Nederland kunnen blijven. Bijna allemaal hebben ze traumatische ervaringen, dus heel gemakkelijk is deze baan niet. Toch krijgt Thomas er niet echt veel stress van. Wel loopt het natuurlijk soms uit de hand in zo’n woongroep, en dan moet hij optreden. Mediteren helpt hem om zich minder te laten afleiden en meer bewust in de handeling te staan. Hoewel hij het werk boeiend en uitdagend vindt, ziet hij zich dit niet tot zijn pensioen doen; hij overweegt de opleiding tot zenleraar te gaan doen.
Nog een paar deelnemers
Ing Widya is – hoe kan het ook anders met zo’n voornaam – ingenieur. Hij studeerde in Delft en gaf jarenlang les. In Enschede volgt hij sinds zijn pensionering zenles bij Gert. Hij zou graag eerder in aanraking zijn gekomen met zen, want dat zou hem goed gedaan hebben in zijn drukke en stressvolle baan als docent. Het mediteren bevalt hem geweldig, het geeft hem rust en het is merkbaar goed voor zijn gezondheid. Hij is geboren in Indonesië, en kwam als kind naar Nederland waar hij de middelbare school deed. Ing werd net als Thomas opmerkzaam gemaakt door de borden langs de weg, op deze stond
Zen.nl Enschedé.
Ilse Tjong Ayong komt uit Suriname en woont al sinds haar jeugd in Amsterdam. Daar heeft ze jaren bij de sociale dienst gewerkt en na haar vervroegde pensioen is ze gaan werken als vrijwilligster onder eenzame stervende mensen. Ze heeft bijna een dagtaak aan de stervensbegeleiding en is heel blij met haar zenbeoefening bij Arthur in
Amsterdam. Mediteren geeft haar de rust en energie om dit vrijwilligerswerk met aandacht en toewijding te doen. Deze reis is voor haar een verdieping van haar dagelijkse zenpraktijk.
De eerste groepsfoto is gemaakt op dinsdag, de tweede dag in Hanoi, voor de boeddhistische tempel Tran Quoc. In de ochtend hadden we kennisgemaakt met de politieke geschiedenis van Vietnam; de oudere reisgenoten herinnerden zich nog veel, omdat de laatste Vietnamoorlog in de jaren zeventig eindigde, en Noord- en Zuid-Vietnam in 1976 weer werden herenigd. Ook bezocht de groep het monument waar presidentskandidaat John McCain als parachutist was neergeschoten en in een meer terecht kwam. De gids vertelde dat toen de Vietcong-strijders ontdekten dat deze jonge soldaat de zoon was van een hoge officier uit het Amerikaanse leger, McCain een voorrangsbehandeling kreeg en eerder zou worden vrijgelaten. McCain weigerde echter als zijn medesoldaten niet ook allemaal vrij zouden komen. Dit gedrag dwong veel respect af in Vietnam en heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de gedenksteen die nu op de plaats staat waar ze hem uit het meer hebben gevist.
Na het bezoek aan dit monument bezochten we de tempel waar deze groepsfoto werd gemaakt. In stilte en rust genoten we van deze geheel gerenoveerde boeddhistische tempel die dateert uit de zesde eeuw. Het heerlijke weer en de geur van wierook gaven het geheel een hemels sfeertje. Na nog een paar dagen
sight seeing maakten we ons op voor het verblijf in het Vietnamese zenklooster in de bergen ten Noorden van Hanoi.
Foto van de achtste patriarch, de eerbiedwaardige Buddhanandi. Hij maakt zijn oren schoon om beter te kunnen horen. Het beeld uit 1794 is op ware grootte en gemaakt van hout met lak. Vietnam heeft een eeuwenlange traditie van lakwerken.