Zen in Afrika

Zen in Afrika



Niet lijdzaam toezien hoe mensen lijden, maar zoeken naar oorzaken en proberen levende wezens te redden. Marleen gaat fietsen en wil daar geld voor, om meisjes in Malawi meer kansen te geven.

Marleen Cremers, Zen.nl Maastricht

Wat is er nog veel te doen in de wereld als het gaat om de positie van meisjes en vrouwen. Dat dacht ik toen ik de verhalen las over het kloosterverblijf in Vietnam. Waar het anno 2017 nog kan gebeuren dat vrouwen in een kelder tussen de ratten te slapen worden gelegd, niet omdat het niet beter kan (er waren genoeg beschikbare slaapzalen bovengronds), maar omdat sommigen dachten dat dit het beste was. Mijn persoonlijke bubbel van boosheid over gender, macht en onrecht – ook het thema tijdens mijn examen tot zenleraar afgelopen zomer – kwam weer flink opzetten.

Armoede
Iets anders wat mij al mijn leven lang bezighoudt, je zou het dus zeker een bubbel kunnen noemen, is de vraag naar de oorzaak van extreme armoede op deze wereld – en ook: wat valt eraan te doen? In zentermen: armoede en onbenut menselijk potentieel staan gelijk aan lijden. En zoals Boeddha al zei: er is lijden. Wat is de oorzaak van het lijden? Ik wijdde er studies en banen aan, en weet inmiddels dat het een complex systeem is, met causaliteit over en weer. Dat machtsverhoudingen vaak een rol spelen, waarbij degenen aan de goede kant van de streep niet eens door hebben wat er gebeurt aan de andere kant, gaf mij vaak een gevoel van machteloosheid.
         Met een zenblik probeer ik daar tegenwoordig anders naar te kijken. Ja, er is lijden. Maar ook heb ik op elk moment een keuze hoe ik daarmee omga. Het Achtvoudige Pad is veelomvattend en daarmee ingewikkeld. Maar met de juiste intentie stapje voor stapje over de middenweg te gaan, biedt wel perspectief. En ik denk aan de Bodhisattva-gelofte: hoe talloos de levende wezens ook zijn, ik beloof ze allen te redden.

Fietsen
In juni 2018 ga ik fietsen voor ontwikkelingsprojecten van Plan in Malawi. In deze projecten worden meisjes en jonge vrouwen én hun omgeving bewust gemaakt van hun positie en potentieel. In Malawi, een extreem arm land in Afrika, wordt de helft (!) van de meisjes ruim voor hun achttiende uitgehuwelijkt, met alle gevolgen van dien voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de meisjes zelf en negatieve gevolgen voor hun hele omgeving. Dat ligt complex. Maar dat onwetendheid (mede)oorzaak van dit lijden is, zou je wel kunnen zeggen. Daarom heeft scholing, voorlichting en bewustwording ook zin, bij voorkeur door mensen uit de lokale bevolking. Geld is uiteraard schaars. Plan Nederland, onderdeel van Plan International, heeft daarom bedacht dat Nederlanders zich het schompes gaan fietsen om geld bij elkaar te brengen.

Bedelen
Een sponsorfietstocht in Malawi is voor mij een dubbele uitdaging. Fysiek, want al ben ik erg van het fietsen, 550 kilometers, 7000 hoogtemeters, over onverharde wegen, dat betekent afzien, heel veel afzien. Ook mentaal is het een uitdaging, want dat sponsorgeld moet ik bij elkaar zien te sprokkelen. Bedelen, zogezegd. Ik verzin van alles om geld en aandacht voor het goede doel te verzamelen; onderdeel daarvan is mijn verhaal vertellen in presentaties en artikelen. Ook bedelen past in een zen-boeddhistische traditie. Zoals Rients schrijft in Leer denken wat je wilt denken: ‘… collecteren voor een goed doel is bedelen in een vorm die past bij onze westerse cultuur.’

Doneer
Mijn schroom overwinnend, zeg ik: donaties zijn welkom via www.pifworld.com, Cycle for Plan Malawi, of op bankrekeningnummer NL19 INGB 0005 4181 95 t.n.v. Marleen Cremers, Bunde.

Dankjewel!