Daido's drijfveer
Anya Wiersma, Zen.nl Amersfoort
In de krant
De Gooi- en Eemlander stond onlangs een interview met Daido Maas, fulltime zenleraar en zencoach bij Zen.nl in Hilversum. De link naar het interview staat onderaan dit artikel. ZenActueel besloot door te vragen naar enkele opvallende woorden die Daido gebruikte.
De rubriek waarin het interview met Daido stond, heet ‘Gedreven’. Wekelijks interviewt de krant iemand over haar of zijn drive. Wat betekent ‘gedreven zijn’ voor Daido?
Gedreven zijn betekent voor mij een drijfveer hebben. In ‘ drijfveer’ zitten de woorden drijven en veer(pont). Ik associeer het woord drijfveer met een voertuig, iets wat je gebruikt om vooruit te komen dus. Boeddha zei ooit: mijn woorden zijn als een vlot. Hecht je er niet aan, maar gebruik het om de andere oever te bereiken. Een drijfveer of een doel moet je vooral in de richting van de andere oever brengen. Destijds ben ik gaan mediteren vanuit de drijfveer om zaken op orde te brengen die ik in mijn leven maar niet voor elkaar kreeg. Dit haalde veel van mijn verborgen potentie naar boven en stelde me in staat te excelleren. De puzzelstukken van mijn leven vielen zo steeds meer op hun plaats.
Beheren
Het woord ‘beheren’ was een spontane ingeving. Ik gebruikte het in combinatie met gedachten en emoties. Meestal hebben we het over gedachten of emoties
beheersen, maar dat lijkt erop dat je er vanuit de hoogte op neerkijkt en deze onderdrukt. Beheren betekent voor mij kunnen dealen met het leven. Een voorbeeld daarvan is de oud-Boeddhistische overtuiging dat de vleselijke genoegens lijden opleveren. Maar die genoegens onderdrukken, is zinloos en zelfs ongezond; dat heeft de geschiedenis wel bewezen. Als je lusten en gevoelens goed beheert, leef je gewoon je leven en onderzoek je wat niet en vooral wat wel werkt. De kunst is volgens mij om uitdagingen niet uit de weg te gaan of te verbieden, maar in principe juist zo open mogelijk aan te gaan.
Verdriet
Daido’s ontstaan en vroege kindertijd was omgeven door groot verdriet. Zijn ouders verloren een eerder kindje kort na de geboorte, en de kans dat ook Daido het niet zou redden was levensgroot.
In bepaalde zin ben ik het minst goed in deze emotie. Janken van verdriet is voor mij geen gemakkelijk kanaal. Woede was altijd veel gemakkelijker, maar die lost zo weinig op. Vroeger was woede het ventiel om spanning, frustratie, verdriet eruit te laten knallen. Maar los van dat ik niet zo goed ben in verdriet, speelt het geen echt bijzondere rol. Mijn omgeving merkt het trouwens wel als ik verdriet heb; ik word stil, ga harder werken. Als kind ervoer ik een sterke mate van
Fernweh, de tegenhanger van heimwee. Als situaties voor mij moeilijk werden wilde ik weg, keerde ik me af. Dit jaar vier ik mijn 25-jarig jubileum met mijn leraar
Rients. De spannende episodes in die kwarteeuw ben ik nooit ontvlucht. Dit heeft enorm bijgedragen aan mijn ontwikkeling.
Vruchten
Van de tijd in een Japans klooster plukt Daido nog steeds de vruchten. Waar moeten we dan aan denken?
Ik ben een klein jaar in Japan geweest. Eerst negen maanden, daarna nog een maand. In dat klooster werd niets uitgelegd, je kreeg te horen wat stond te gebeuren en wat je te doen stond; ik deed gewoon mee met het schema en de rituelen. Toen ik intrad in het klooster werd mijn haar afgeschoren, ik kreeg een nieuwe outfit aangemeten, ik nam een andere naam aan en kreeg een nieuwe rol. Op de vraag waarom dit alles moest, werd me verteld: there is no why in zen. Daar moest ik het mee doen. Pas later, gedurende een periode van ongeveer tien jaar nadat ik uit het klooster was vertrokken, vielen nog steeds de kwartjes uit de ervaringen die ik het klooster opdeed. Zo werd me duidelijk dat een andere naam en een nieuwe identiteit aannemen super slim is als je wilt loskomen van wat je ooit bent geweest. Je komt los van eerdere ervaringen en behoeften. Dat was voor mij een waardevolle
aha-erlebnis.
Zie link:
https://www.gooieneemlander.nl/gooi-vechtstreek/zenleraar-hilversum-gedreven
Foto Daido © Foto Studio Kastermans/Ben den Ouden
Komende sesshin
De
herfstsesshin van 29 oktober tot en met 4 november onder leiding van Daido, gaat over Autonomie in verbondenheid. De inspiratie voor de inleidingen komt onder andere uit het boek
Vrijheid van Osho.
In Memoriam: Ton Lathouwers
Arjen oefent compassie Help hem als je wilt
Interview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert