Nooit meer te druk
Arjan Mulder, Zen.nl Rotterdam
Nooit meer te druk van Tony Crabbe is een leesbaar en praktisch boek, het past in de categorie zelfhulpboeken. Met illustratieve voorbeelden, wetenschappelijk onderzoek ter onderbouwing, handige tips en aan het eind van elk hoofdstuk een handige samenvatting. Kortom, heel toegankelijk voor drukke mensen. Een van Crabbes boodschappen: als je werkelijk vindt dat je het te druk hebt, dan heb je een probleem. Want druk zijn is een waardeloos 'merk'. Merk staat bij hem voor hoe je overkomt op anderen. Of je het leuk vindt of niet, volgens Crabbe zijn we allemaal een merk. En de vraag is vooral: wil je daar bewust aan werken? Dat idee past goed in onze tijdgeest, waarbij van ons allemaal wordt gevraagd om ondernemender te zijn en te weten waar je voor staat. Daarbij gaat het niet zozeer om wat je zegt, maar meer om wat je doet. Zijn je waarden, dat wat je belangrijk vindt, en die je als jouw 'merk of stempel' kunt zien in overeenstemming met wat je doet? Als je bijvoorbeeld betrouwbaarheid belangrijk vindt: kom je dan altijd je afspraken na?
Ik leg hier de link met zen. Het zou me niet verbazen als Tony Crabbe zelf mediteert, of zenbeoefenaar is; ik heb het niet nader onderzocht. In ieder geval is aandacht een cruciaal begrip in zijn boek, belangrijker dan tijd. Drukke mensen zijn geneigd te denken dat tijdmanagement de oplossing is. Productiever worden, meer doen in minder tijd. Helaas, drukke mensen, het is een doodlopende weg, aldus Crabbe. Daarmee is het niet verkeerd om tijd te bewaken, maar we redden het er niet mee. Er is namelijk iets fundamentelers veranderd in onze wereld dan de opvatting tijd is geld. Het idee van tijdmanagement en productiviteit verhogen werkte goed in het tijdperk van de industriële samenleving. Managers en organisatiedeskundigen gingen aan de slag om processen te optimaliseren. Zo ontstond het lopendebandwerk. Zo ontstond later het gedachtegoed van lean & mean-werken, misschien niet toevallig net als zen, geïnspireerd op Japan. We leven nu in het tijdperk van de informatiesamenleving, met een overvloed aan informatie. Er is een oneindige hoeveelheid informatie, veel meer dan we aankunnen. Dat is nooit te 'processen'. Daarom pleit Crabbe voor het belang van managen van je aandacht in plaats van je tijd.
Vraag je bijvoorbeeld eens af: ben je werkelijk heel productief geweest als je je mailbox hebt opgeruimd? Was dat het belangrijkste wat je vandaag wilde doen? Hiermee toont Crabbe een van de raakvlakken met de visie vanuit Zen.nl: weet wat je doelen zijn. Wat is werkelijk belangrijk en hoe zorg je ervoor dat je daar aandacht voor hebt? En natuurlijk kan het verstandig zijn om je mailbox bij te houden, je kunt het mogelijk wel handiger doen. Bijvoorbeeld door er vaste momenten voor te kiezen, en er niet je dag mee te beginnen. Het is niet voor niets dat we bij Zen.nl praten over bubbels, omdat die bewust of onbewust richting geven aan ons leven. Bij een teveel aan bubbels zijn we gevangen in onze eigen ratrace. Mediteren helpt om betere keuzes te maken.
Het boek bevat genoeg stof tot nadenken en doen. Minder doen dus en stilstaan bij wat ertoe doet in je leven. Ik zie raakvlakken met zenbeoefening. Het mooie is dat Tony Crabbe het voor mij op een andere manier verpakt en er andere invalshoeken en tips aan toevoegt. Elke dag een piekerkwartiertje in te lassen is een persoonlijke favoriet. Oeverloos piekeren was jaren geleden voor mij een belangrijke trigger om met zenmeditatie te beginnen. Het gaat er niet om dat je geen piekergedachten mag hebben, maar je kunt je er wel in oefenen om ze een beetje op te sparen, zodat je in een kwartier volle aandacht geeft aan je gepieker (tip: schrijf op wat er in je opkomt, zonder zelfcensuur toe te passen). Dan kun je daarna weer wat anders gaan doen.
Oefenen in minder doen, daar ben ik al een tijdje mee bezig. Deze zomerperiode biedt een perfecte oefengelegenheid. Deze weken heb ik weinig afspraken, ik heb wel het nodige schrijfwerk. Veel vrienden zijn op vakantie. Kortom, het lijkt wel een prachtige oefening in saaiheid, een beeld waar ik niet direct enthousiast van word, want saai, tsja wie wil dat nou? Maar nee zeggen op leuke en verleidelijke dingen kan ook bevredigend zijn, merk ik, ook al doet het soms een beetje pijn. Ik help mezelf door te denken dat ik sowieso veel mis. Dan wordt het meteen makkelijker om dat aanlokkelijke zomerfestival te laten schieten – en tsjonge, wat zijn dat er veel! In ieder geval kan ik zeggen dat ik het niet te druk heb, terwijl ik intussen wel een boel doe en mijn to do lijst nog steeds niet-gedane zaken bevat, want verleidingen en andere aandachttriggers blijven zich aandienen. Nooit meer te druk en altijd blijven oefenen, dat is mijn doel. En soms is dat leuk en soms ook niet,
it's all in the game.
Boektip
Dit boek sluit aan op het boek
Ik heb de tijd dat deze zomer bij veel Zen.nl locaties wordt behandeld.
In Memoriam: Ton Lathouwers
Arjen oefent compassie Help hem als je wilt
Interview Anne Peters: ‘veerkracht en flexibiliteit, dat is waar zen om draait.’
Meditatie in plaats van Medicatie
Zentuinen studiereis begonnen
Kandinsky ontroert