Jelmer gaat diep
Jelmer Oosthoek,
Zen.nl Utrecht. Nu ik net de wintersesshin 2017 achter de rug heb, mijn eerste, werd mij gevraagd om terug te blikken op mijn eerste weekendsesshin in November 2015. Ik was toentertijd al bijna een jaar aan het mediteren, de door zen.nl aanbevolen 2 x 20 minuten per dag. Dit ging mij goed af en na mijn eerste stille zondag groeide de interesse om op een dieper niveau tot mezelf te komen. Een hele week leek me toen nog wat veel dus toen mijn zenleraar Peter over de weekendsesshin vertelde leek me dat een goede volgende stap.
.jpg)
Jelmer Oosthoek (rechtsboven) op de groepsfoto na afloop van de wintersesshin 2017
De weekendsesshin werd gegeven in Epe, van vrijdagmiddag tot en met zondagochtend. Vrijdagmiddag en -avond, netjes in zwart gekleed, ging me goed af. Ik bleef alle meditaties in kleermakerszit en voor ik het wist was het al avond. De zaterdag echter is een volle sesshindag, en dat betekent om vijf uur op en om elf uur slapen. Het vooruitzicht dat ik nog een hele dag (en zondagochtend) voor me had gaf me een heel onprettig gevoel. Toch bleef ik rustig in kleermakerszit zitten want ik had zelf gekozen hier te zijn. In de loop van de dag gebeurde er iets raars. Tijdens het zitten begonnen mijn benen te gloeien, een wit-heet soort pijn. Maar als de kinhin begon was deze pijn meteen weer weg. Dat was een hele rare sensatie. Ik bleef gewoon zitten in deze rare tijdelijke pijn, maar ze werd steeds intenser en ondragelijker. Die avond, tijdens dokusan (persoonlijk onderhoud) hield ik het niet meer uit en vertelde ik Peter over de pijn. Toen zei hij: "Dan ga je toch anders zitten?" Er viel een last van mijn schouders en de rest van de weekendsesshin heb ik op mijn knieën op het kussentje gezeten. Een verademing.
Zo terugblikkend was het een hele mooie ervaring. Mijn zangstem was een tijd lang op slot geweest en na de weekendsesshin kon ik ineens weer zingen. Zingen is namelijk heel belangrijk voor mij en ik denk dat de weekendsesshin een stapje in de richting was van weer 'mezelf' worden. Dat proces, wat aanvoelt als een soort ontdooien, heeft zich in 2016 voortgezet. Toch voelde de weekendsesshin ook een beetje onaf. Ik was benieuwd wat er was gebeurd als ik had gekozen toch te blijven zitten. Dat was het kiempje die me ertoe zette de wintersesshin 2017 te doen. Daarover misschien een andere keer ;-). Al met al kan ik iedereen die geïnteresseerd is in een sesshin, maar dat toch best eng vind, aanraden om eerst de weekendsesshin te doen.
Oefenen in de eenheid van lichaam een geest, oefenen in vrede, met jezelf en je omgeving? Neem vrijdagmiddag 24 februari tot en met zondagochtend 26 februari deel aan de weekend sesshin onder leiding van Bettina Zevenbergen en Peter van Beukelen in de prachtige bossen van Epe.
Klik hier voor meer info en aanmelding voor de weekendsesshin.
De volgende zevendaagse sesshin in Lochem is van zondag 7 t/m zaterdag 13 mei 2017 o.l.v. Floor Rikken. Het thema zal dan zijn 'Autonomie in verbondenheid' en de citaten zullen o.a. komen uit het boek
‘Een tijdelijke vertelling’ van Ruth Ozeki.
Klik hier voor meer info en aanmelding voor de komende voorjaarsesshin.
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt
Recensie Nexus van Yuval Noah Harari