De inspiratie uit mijn vaderbubbel
Ineke Verkuijl,
Zen.nl Breda.
In dit artikel beschrijf ik de ervaring hoe het verwerken van onze bubbels tot inzicht en geluk kan leiden. Eerder schreef ik voor ZenActueel
een stukje over hoe ik door tegen een paaltje te fietsen tot een nieuw inzicht in mezelf kwam. Onlangs liep ik weer tegen zo'n 'paaltje'. Dit keer was het in de zendo.
We deden een oefening om te ervaren wat ‘de beste keuze’ voor dat moment zou zijn. De zenleraar zou langs de hele groep lopen en sommigen uitnodigen om op dat moment te kiezen wat het beste was om te doen. Op het moment dat hij langs liep, voelde ik me er verbaasd over dat hij me niet uitnodigde. Hij had me vast niet gezien, dacht ik.
Bij iemand anders bleef hij wel staan om die persoon hiertoe uit te nodigen. In mijn hoofd schoten direct de gedachten; Hoe kon dat nou…? Hij liep mij straal voorbij om elders wél te blijven staan? Ik voelde me zwaar gepasseerd. Deze gedachten en emoties waren net als het paaltje waar ik tegenaan knalde; in mijn maagstreek ervaarde ik een enorme klap.
Daarop volgend gingen mijn gedachten met me aan de haal: Als hij weer langs zou komen, moest hij niet denken dat hij me alsnog hoefde uit te nodigen. Ik nam me voor niets meer te laten zien. Ik liet me niet afwijzen….! Als hij mij kon afwijzen, dan kon ik dat ook naar hem toe. Ik zette me schrap en in mijn hoofd, ondernam ik de tegenaanval.
De zenleraar vroeg of we onze ervaring nu kort wilden opschrijven. Ik kwam niet verder dan enkele emotionele stopwoorden in mijn schrift te zetten. Voor mij waren dat de bekende woorden bij een vermeende afwijzing. In mijn hoofd zon ik op wraak en het was geen helder denken wat zich in mij afspeelde.
Paaltje dat potentieel inzicht kan geven
Onder de scherpte van de boosheid ervoer ik op dat moment echter ook een diep verdriet. Ineens realiseerde ik me in toenemende mate, dat door de botsing tegen dit denkbeeldige paaltje mijn gedrag emotioneel gestuurd was geraakt. Hier zat ik in de zendo stilte in een bad vol negatieve emoties. En die emoties namen het stuur van mij over, alsof de vermeende afwijzing DE absolute waarheid was.
Op dat moment realiseerde ik me; hier klopt iets niet. Hiermee doorzag ik mijn bubbel. Ik kwam direct in een andere modus te zitten. Er ontstond een nieuwe helderheid. Door de gedachte die vervolgens in me opkwam voelde ik me zelfs volledig rustig en licht. Wie zou ik zijn zonder deze gedachtes. Als door een wonder verdween de frustratie als sneeuw voor de zon.
Tijdens de persoonlijke ontmoeting die ik later met de zenleraar had, kon ik de door mij ervaren teleurstelling delen. Dat voelde fijn. Vooral, omdat ik niet langer gehinderd werd door negativiteit. Op weg naar huis vielen er nog wat kwartjes. Er brak nieuw licht door die was onttrokken door de donkere bubbel die in de weg zat.
Ineke Verkuijl
Ik herinnerde me dat het 5-jarige kind dat ik ooit was, werd opgesloten op haar kamertje door haar grotere broer en oudere zus, omdat ze heftig stampij maakte. Ze wilde haar vader zien! Hij was de week ervoor opgenomen in het ziekenhuis in verband met een hartinfarct. Haar grotere zus mocht wel naar hem toe. Het was haar beurt per slot van rekening. Ik heb daarna mijn vader nooit meer levend gezien. In mijn kleine meisjes beleving was ik afgewezen door haar broer en grote zus om naar mijn vader te mogen gaan. En in mijn beleving wees mijn vader mij af door voorgoed weg te gaan. Zelfs mijn moeder was niet voor me opgekomen en had me voor mijn gevoel daarmee afgewezen.
Als gevolg van dit inzicht, kan ik inzien dat wat tijdens een relatief alledaagse situatie in de zendo gebeurde, te maken had met wat ook in het hoofd van mij als klein meisje moet zijn gebeurd. Door dit inzicht werd deze herinnering geheeld, de bubbel verwerkt. Uit de aanvankelijke bron van frustratie ontsproot nu nieuw licht. De ruimte die dit besef mij nu oplevert stemt me licht, open en gelukkig!
Wil je ook meer inzicht in je bubbels krijgen? Klik hier voor een gratis proefles bij jou in de buurt.
Interview zenleraar Walter Jacobs
Van hernia tot zen
Wat is angst en hoe er mee om te gaan
Ik geloof dat ook kinderen behoefte hebben aan momenten van rust en zelfreflectie
Experiment: Zie alles als een droom
Door zen heb ik ingezien dat het leven draait om de verbindingen die je maakt