Samen op weg met 'zitten'
Mark van Ooijen,
Zen.nl Eindhoven. Twee jaar geleden kwamen mijn vrouw Fatima en ik tot de conclusie dat meditatie ons zou kunnen helpen in ons drukke en soms stressvolle leven. Een 'lantaarnpaalbord' attendeerde ons op Zen.nl. Maarja, een gezin met twee jonge kinderen, hoe gaan we dat organiseren?
Ik wil verder
We besloten dat Fatima als eerste 'op zen' zou gaan. Na een haar half jaar
introductiecursus bij Remko was de beurt aan mij. Ik had het wel vanaf de zijlijn meegekregen maar nu kon ik echt beginnen, ook bij Remko. Het bereiken van de 20 minuten thuis was een stevige oefening in 'afzien', maar eerder stoppen dan de bel aangeeft geeft nu eenmaal een teleurgesteld gevoel, dus ik bouwde in stapjes op van 10 naar 20 minuten. De gedachte van de positieve afloopverwachting hielp mij veel en ook de uitspraak van Remko: 'Soms denk ik ook, kom op met die bel, het duurt te lang. Makkelijk zal het niet worden en dat is ook niet de bedoeling.'
Na een succesvolle introductiecursus, afgesloten met lekkere chocoladetraktatie, was het voor mij duidelijk: ik wil verder. Als beginner in de doorgaande cursus, want ja, wie is er nu eigenlijk gevorderd?
Eerste stille zondag overleefd
Met Lilian ga ik verder op mijn weg met meditatie. Elke dag 2 keer 20 minuten mediteren doet me goed en dat merk ik vooral als ik het een paar dagen niet gedaan heb: onrust, geïrriteerdheid en schuldgevoelens maken de dag dan niet makkelijker. Niet dat het zitten altijd makkelijk of fijn is, maar de resultaten zijn voor mijzelf - en mijn gezin - duidelijk merkbaar. Zeker ook in mijn werk, waar de frustratie er nog steeds kan zijn maar niet meer blokkeert. Hooguit inspireert het nu tot kijken hoe het beter kan.
Intussen breidt 'mijn zen' zich uit, voor mezelf en in mijn omgeving. Ik heb mijn eerste stille zondag overleefd en wil ook
een weekendsesshin meemaken. En op hele lange termijn misschien wel een keer naar Japan? Fatima en ik mediteren vaak samen. Zij heeft zich ook aangesloten bij een doorgaande groep rond het boek
Leer voelen wat je wilt voelen. Dat voelt goed.
'Ik zit wel op de bank'
Wat ook heel goed voelt: mijn moeder (zie foto) is ook begonnen met mediteren. Op een stoel, omdat zij door problemen met haar benen niet op een kussentje kan zitten. Twintig minuten, met
de Zen.nl App. Ze is zelfstandig begonnen met het boek
Leer denken wat je wilt denken. En nu, omdat ze geen zendo in de buurt heeft, volgt ze
de online cursus. Ze herkent veel, is het niet overal mee eens, maar vindt het heel leerzaam. En ze merkt de praktische voordelen van het mediteren; vroeger kon ze vaak niet goed slapen, nu gaat dat veel beter. Daarnaast helpt het koude afdouchen haar tegen de koude voeten. Ik vind het een geschenk haar dit cadeau te hebben kunnen geven.
Mijn vader gun ik het ook, maar hij is heel sceptisch, net als ik aanvankelijk ook was. 'Ik zit wel op de bank' schertst hij. Maar als ik hem bezig zie, helemaal in de flow fluitend aan het werk met het knippen van de heg, is hij eigenlijk heel 'zen'. Is het niet zo dat ook monniken zen niet alleen op een kussentje beoefenen, maar juist in hun dagelijkse bezigheden?
Inmiddels lees ik 'Meditatie met kinderen'. Meditatie met onze kinderen, en met mijn leerlingen op school… wie weet wat dat nog kan brengen.
Lees in deze ZenActueel ook:
