Sleutelbos verloren, vertrouwen herwonnen
Bart van Moorsel,
Zen.nl Eindhoven. Eén van de voordelen van zenmeditatie is dat je je veel bewuster wordt van het dagelijks leven en je dagelijkse handelingen. In mijn geval gaat dat zeker ook op, hoewel de aandacht voor kleine dingen op sommige dagen ook helemaal weg lijkt te zijn. Zo ging ik onlangs van huis voor mijn wekelijkse zenles. Gemoedelijk vertrok ik naar
Zen.nl Eindhoven.
Na een heel fijne les liep ik relaxed naar huis. Bij de voordeur aangekomen voelde ik in mijn zakken naar mijn sleutelbos. Weg ontspannen gevoel! Weg sleutelbos met autosleutel, huissleutel, poortsleutel, afstandsbediening van de poort en de ‘druppel’ voor de kinderdagopvang (borg € 50,-)!
Prima nachtrust
Binnengelaten door mijn vriendin zoeken we het hele huis af; geen sleutelbos. Een kwartier later loop ik zoekend dezelfde route terug naar de zendo waar Lilian mij verzekert dat ook daar geen sleutelbos ligt. Tot mijn eigen verrassing blijf ik behoorlijk rustig onder dit alles, zelfs bij het grove rekensommetje van de totale kosten om alles te vervangen. Ik maak een plannetje om dat snel te regelen en zet mijn auto (met de reservesleutel) alvast buiten de poort voor de volgende dag.
Na een prima nachtrust heb ik de volgende dag een leuke en enerverende dag. Bij thuiskomst zie ik in de straat een Turkse man lopen, die ik niet eerder daar had gezien en hij heeft iets zwarts in zijn handen. Ineens begint mij iets te dagen. Ik stap uit, hij loopt op me af en zegt: ‘U bent vast uw sleutels kwijt!’ ‘JA!’
Gedurende de dag heeft deze man, die in een verderop gelegen wijk woont, tot vier keer toe onze straat bezocht en bij alle woningen meermaals aangebeld om te vragen of iemand zijn sleutels kwijt was. Hij had zelfs halsoverkop een Nissan gevolgd om de bestuurder te vragen of het zijn sleutels waren; tevergeefs. Hij had zelfs overwogen om met de huissleutel te proberen woningen te openen, de sleutel naar binnen te gooien en de deur dan weer dicht te trekken, maar dat ging hem toch net te ver.
Dankzij zen en mijn Turkse buur
Hij drukte op de automatische ontgrendeling van de autosleutel en die reageerde uiteraard op mijn auto. ‘Dan zijn deze sleutels van u!’ Zei hij warm en goedkeurend en hij gaf me mijn sleutelbos.
Al die moeite die deze man had gedaan om mij te vinden! Een ongelooflijk warm gevoel bekroop mij, ik had hem willen omhelzen. Ik wilde iets terugdoen, maar hij weigerde pertinent: ‘Het is een daad die u voor een ander ook zou doen’, zei hij vol vertrouwen.
De enorme rust die ik die hele dag al heb ervaren (eerder zou ik behoorlijk gestresst zijn geweest), de wetenschap dat het wel goed zou komen en dat spullen vervangbaar zijn, zijn effecten die door zenmeditatie steeds beter ingebed raken in mijn dagelijks leven.
In de afgelopen jaren was ik, deels door opvoeding, deels door vervelende ervaringen, het vertrouwen in mensen op een aantal vlakken behoorlijk kwijtgeraakt. Nu raakte ik mijn sleutelbos kwijt, en heb ik dankzij zen en mijn Turkse buur, niet alleen mijn sleutelbos maar ook het vertrouwen in mensen erbij teruggekregen. Een prachtige ervaring die me dankbaar stemt.
Lees in deze ZenActueel ook:
Like ons op facebook