Rients Ritskes, Zen.nl Nederland. Wendy van Dijk, moeder van twee kinderen, krijgt naar verluidt vijfduizend euro smartengeld toegewezen van de rechter in haar zaak tegen Quote. Het blad heeft haar volgens de rechtbank schade berokkend door laster over haar vermeende cocaïnegebruik te publiceren. Verdere details van de onsmakelijke roddels die in Quote stonden en tijdens de rechtszaak werden toegelicht wil ik hier niet herhalen, maar onsmakelijk waren ze.
Wendy koos voor een andere weg dan Boeddha volgens de overlevering aanbeveelt, maar ze kreeg van de rechter gelukkig gelijk. Volgens de overlevering kreeg Boeddha in zijn tijd namelijk ook al te maken met roddels en achterklap en hoewel er nog geen kranten, tijdschriften en sociale media bestonden, was de manier waarop geruchten toen verspreid werden ook zeker niet mals.
Er werd een lijk gevonden
Zo verkondigden leden van een concurrerende school dat Boeddha en de zijnen de mooie jonge Sundari verkracht en vermoord hadden. De politie doorzocht de verblijfplaats van Boeddha’s leefgemeenschap en vonden het lijk van de jonge vrouw vlak bij de hut van Boeddha. De aanhangers van de concurrerende school droegen het lijk door de stad en beschimpten de goede intenties van Boeddha en zijn volgelingen.
Klik hier om verder te lezen.
Moritz Boegel,
Zen.nl Malden. In de
ZenActueel van 26 juni kondigde ik aan deze zomer boeddhist te zullen worden. Mijn voornemen om boeddhist te worden ging vooral samen met de intentie om me meer te verbinden, met het boeddhisme, met Zen.nl en de collega’s en cursisten daar, en vooral met jou als ZenActueel-lezer, zo schreef ik.
Jukai doen: de intentie
Aan het einde van de afgelopen
zomersesshin was het zover, sinds zaterdag 1 augustus ben ik boeddhist en mag ik de naam Anzan (‘Peaceful Mountain’) voeren. Verbinden is nog steeds een belangrijk thema, maar tijdens de sesshin is het accent wat verschoven. In het eerdere artikel noemde ik vertrouwen, en vooral het ontbreken daarvan, als belemmering om me te verbinden. Dat vertrouwen is uiteindelijk de kern van de intentie geworden die ik bij de ceremonie, de 'jukai', heb uitgesproken. Hierbij de tekst (vrij vertaald uit het Engels):
Afgelopen woensdag sloot Rients zijn lezing af met enkele opmerkingen over vertrouwen, oxytocine (ook wel het 'knuffelhormoon' genoemd) en geluk. We hebben vertrouwen nodig om ons verbonden te voelen, wat de aanmaak van oxytocine stimuleert zodat we ons gelukkig en ontspannen voelen, zoals velen van ons ervoeren tijdens de streel-oefening die we die ochtend deden. Het verwerven van vertrouwen is zo een belangrijke stap op weg naar meer geluk. Klik hier om verder te lezen.
Saskia de Boer, Zen.nl Haarlem.
Wat heb je aan zen als je, samen met je lief, in Kathmandu aankomt op zaterdag 25 april, 11.57 uur lokale tijd, en de aarde begint te schuiven? Rond dit middaguur beleeft Nepal de grote aardbeving. 7.8 op de schaal van Richter. Nepal in puin en bijna 10.000 doden zijn er te betreuren. Wij bevinden ons op dat moment in de aankomsthal van de luchthaven van de hoofdstad. De beving begint met een enorme klap, de elektriciteit valt uit en het wordt donker. Het geluid van een reusachtige grommende leeuw onder de grond.
En dan schudt de aankomsthal letterlijk op zijn grondvesten. Alles wat solide lijkt, blijkt dat niet te zijn: stukken vallen uit het plafond, de vloer lijkt op het dek van een schip in zwaar weer en de muren bewegen. Gillende mensen die hun evenwicht proberen te bewaren. We zoeken de uitgang, het licht. Kathmandu blijkt 1 meter en 65 centimeter naar het zuiden te zijn opgeschoven en de stad ligt 1 meter en 26 centimeter hoger dan voordien. Een verbijsterende ervaring. Wat heb je op zo’n moment aan je zen? Aan de ene kant heel weinig en aan de andere kant toch ook heel veel.
Weinig omdat zen je op het moment van de beving letterlijk geen houvast geeft. De entourage werkt ook niet mee: geen stille zendo maar een luidruchtige chaos. Geen zenkussen maar een doorgezakte stoel in een oude bus. Geen wijze woorden van de zenleraar maar een gids die met veel kunst- en vliegwerk de repatriëring voor elkaar probeert te krijgen.
Veel in die zin dat je ademhalingstechniek (drie jaar oefenen!) de basis is om de dag en vooral de nacht door te komen. Het is een klein wonder: het simpel tellen van de uitademing brengt rust en meer overzicht.
Aan het einde van de zaterdagmiddag is het nog steeds te gevaarlijk om naar ons hotel te gaan. Zo bivakkeren we, met onze reisgenoten, uiteindelijk drie dagen en nachten in de bus op de parkeerplaats van de luchthaven. Het stellen van doelen wordt in deze situatie heel basaal. Hoe kom ik hier weg? Hoe krijg ik mijn bagage terug? Waar kan ik eten en water kopen? Waar kan ik mijn mobiel opladen?
In het hart van de internationale ramp is het leven niet opwindend maar haast eentonig. Wachten… heel veel wachten. De sesshin van dit voorjaar blijkt een goede training om het afzien te structureren. De langzame kinhin is daarbij de oefening. Ten eerste om letterlijk de aarde onder je voeten te voelen. Ook al is het asfalt gescheurd en wordt dat erger door de vele naschokken. Ten tweede om in de chaos en hectiek een eigen ritme te ontwikkelen. Je niet omver te laten blazen door het natuurgeweld en de hordes mensen die, net als wij, de luchthaven als vluchtplaats zien, in afwachting van vertrek.
Wat een tweede huwelijksreis moest worden van een paar weken, is terugbracht tot een eindeloos weekend op het vliegveld van Kathmandu. Ons huwelijk is ‘shockproof’, grappen we na terugkomst in Nederland. Naast meditatietechnieken zijn ook relativering en humor zaken die ons in deze bizarre situatie op de been hebben gehouden.
Welke stelling wil jij volgend jaar hier getoetst zien?klik hierom jouw stelling te geven
Alleen in te vullen op desktop.
Meditatie zou een standaard schoolvak moeten worden
De stelling in de vorige ZenActueel was 'Meditatie zou een standaard schoolvak moeten worden', 84% was het eens met de stelling, 16% oneens.
Hierbij een selectie van de toelichtingen:
Commentaar van de EENS stemmers (83%):
* Eens en dan net zoals sport-/muziekles en dan elke dag een half uur.
* Ja, want betere concentratie zorgt voor beter leren.
* Dat zou best goed zijn. Als kinderen van jongs af aan leren om hun aandacht te richten en minder reactief om te gaan met hun frustraties, zou dat een vreedzame samenleving ten goede komen.
* Yes, vanaf de kleuterschool!
* Uit eigen ervaring: nu ik sinds een jaar of twee bijna dagelijks mediteer ontwikkel ik de geesteskracht om me beter en langer te focussen, sneller te leren en me bewuster te zijn van wat het belangrijkste voor mij is. Als ik die vaardigheid al op de basis- of middelbare school zou hebben geleerd, zou dat heel wat onbewuste keuzes, en daardoor lijden, hebben gescheeld.
* Zeker, experimentele meditatie sessies op een paar basisscholen hebben al heel positieve resultaten laten zien. Kinderen staan zeer onbevangen t.o.v. meditatie.
* Wat zou dat veel kinderen veel mogelijkheden bieden!
* Ja en dit is naar mijn mening uiterst belangrijk! Meditatie heeft zoveel voordelen en hoe eerder ermee begonnen wordt, des te beter.
* Vroeg geleerd oud gedaan.
Commentaar van de ONEENS stemmers (17%):
* Nee, een apart 'vak' lijkt me wat teveel van het goede. Dan komen er ook toetsten en cijfers. Kinderen leren mediteren lijkt me wel heel goed!
* Geen vak maar een levenswijze
* Niet mee eens, de woorden 'zou moeten' en 'standaard schoolvak' wil ik niet gebruiken. Je kan op scholen meditatie aanbieden en je mag dat ook kiezen!
* Het is goed als mensen gaan mediteren maar ik zou het beter vinden als bij vakken als maatschappijleer überhaupt meer aandacht wordt besteed aan hoe wij leven. Er zou meer aandacht mogen zijn voor wat er allemaal op de wereld gebeurt, maar ook hoe je voor jezelf en je omgeving een fijn leven kunt realiseren.
* Nee, scholen moeten al veel te veel (blijkt ook uit ziekteverzuim onder onderwijsgevenden).