Zie ook het archief.
Like ons op facebook
stelling van deze week:VOOROORDELEN ZIJN GOEDklik hierom je mening te geven
Lees in de ZenActueel van volgende week de uitslag en een artikel over vooroordelen.
Googelen maakt niet gelukkig
60% is het niet eens met de stelling 40% is het eens met de stelling Meer dan 200 mensen reageerden op de stelling 'Googelen maakt gelukkiger' in de ZenActueel van vorige week. Als redactie leek het ons een boeiende stelling en gezien de vele reacties vonden veel lezers dat ook. We hadden zelf geen idee en zijn eigenlijk wel een beetje verbaasd over de duidelijke uitslag in het voordeel van het oneens met de stelling. Enkele van de vele toelichtingen van de 60% oneens-stemmers: * Googelen geeft meer kennis en daardoor goed gevoel, maar ook veel onrust in je hoofd. * Wel vlugger geïnformeerd; maar dat kan zowel gelukkig als ongelukkig maken. * Het is handig, meer niet. * Niet gelukkiger, maar het is wel verdraaid handig. * Je wordt er niet gelukkiger en ook niet ongelukkiger van. * Googelen leidt altijd tot meer willen. * Googelen is vooral handig maar mijn ervaring is dat het me ook opjaagt. * Googelen is neutraal: het kan goed en slecht aangewend worden. * Geeft veel onrust. Enkele van de vele toelichtingen van de 40% eens-stemmers: * Zeker als je iets dringend zoekt kan het je gelukkig maken als je het vindt. * Vroeger moest je ervoor naar de bieb. Nu thuis alle info bij de hand. Heerlijk. * Via Google kom ik bij dingen die ik half wist en niet wist. Er is zoveel te leren. * Gericht zoeken en vinden maakt wel degelijk gelukkig. * Mits met mate gebruikt, kan het voor mooie ontdekkingen zorgen. * Makkelijk om kennis te vergaren. * Hoe beter je focust (zoekopdracht), hoe meer je vindt wat je zoekt. * Het vinden van een antwoord op een vraag maakt gelukkig. * Er gaat een wereld voor je open en je kunt het geluid uitzetten.Expositie Japanse meesters
In oktober 2015 exposeert Oranda Jin bij Zen.nl 's-Hertogenbosch een prachtige collectie kunstwerken van een aantal bekende zenpriesters uit de 20ste eeuw. We zijn erg trots en zeer verheugd dat we deze geweldige collectie aan je mogen presenteren.
Ik schaam me
Rients Ritskes, Zen.nl Nederland. In de dertig jaar dat ik les geef, heb ik nog nooit het thema schaamte besproken. Gisteren heb ik dat voor het eerst in mijn beide groepen voor gevorderden wel gedaan. Door het bespreken van het boek Dit ene moment kwamen we bij het hoofdstuk over dit thema. Dat is ook het grote voordeel van het bespreken van een boek, er komen onderwerpen aan de orde die anders minder voor de hand liggen. Uit de gesprekken die gisteren plaatsvonden werden twee dingen heel duidelijk. Ten eerste dat schaamte eigenlijk voor iedereen wel een thema is en ten tweede dat bijna niemand ooit echt over het thema heeft gesproken, laat staan in een groep. Als uitgangspunt voor de inleiding lazen we het verhaal van Sunita, de onaanraakbare: Op een ochtend was de Boeddha met zijn monniken in de buurt van de Ganges onderweg om aalmoezen in te zamelen, toen ze Sunita tegenkwamen, iemand uit de kaste van de onaanraakbaren, die emmers met uitwerpselen van de nacht daarvoor droeg, die hij leeg wilde gooien. Toen Sunita de monniken naderbij zag komen, verliet hij haastig de weg en liep naar de rivier om hen niet met zijn stank en vuile kleren lastig te vallen. Maar de Boeddha en twee van zijn leerlingen liepen hem achterna. Sunita zocht naar een plek waar hij zich verbergen kon, maar de Boeddha was al heel dichtbij en daarom waadde Sunita door de rivier, zover als de stroming het toeliet. De Boeddha riep: 'Vriend, kom alsjeblieft dichterbij zodat we kunnen praten.'Sunita zei: 'Dat kan niet. Ik ben een onaanraakbare en wil u en uw monniken niet vuilmaken.' De Boeddha antwoordde rustig: 'Je bent een mens als wij. Wij zijn niet bang door jou vuil te worden gemaakt. Alleen haat, hebzucht en verblinding kunnen ons verontreinigen. Sunita, wil je monnik worden?' Sunita kon zijn oren nauwelijks geloven. Nog nooit had iemand zo vriendelijk tegen hem gesproken. Hij zei: 'Wanneer u me als leerling wilt aannemen, beloof ik me met al mijn kracht aan de oefenpraktijk te wijden.' En zo baadden de Boeddha en Sharipoetra de toekomstige monnik in de Ganges, trokken hem een schone saffraangele pij aan en gaven hem ter plaatse zijn wijding. Het bericht dat de Boeddha een onaanraakbare gewijd had verspreidde zich razendsnel. In het bijzonder de leden van de hogere kasten waren diep verontwaardigd over deze schending van de traditie; sommigen betichtten de Boeddha ervan de bestaande orde omver te willen werpen. Koning Pasenadi kreeg bezoek van een groep religieuze leiders, die hem hun grote zorgen over het gebeuren voorlegden. Dus ging koning Pasenadi op weg om met de Boeddha te praten. Toen hij het kloosterterrein betrad zag hij een bhikkhu die onder een boom een groepje monniken en leken lesgaf. Het rustige, open gezicht van de monnik beviel de koning en wat hij hoorde raakte hem diep. Toe hij tegenover de Boeddha zat, vroeg hij hem wie die monnik was. De Boeddha zei: 'Dat is bhikkhu Sunita. Eens was hij een onaanraakbare die de nachtelijke uitwerpselen wegbracht.' Toen begreep koning Pasenadi waarom de Boeddha een onaanraakbare gewijd had. De Boeddha sprak tot hem: 'Majesteit, in de ogen van een verlichte zijn alle mensen gelijk. We moeten een weg vinden om alle mensen in staat te stellen hun volledig potentieel te verwerkelijken.' Kritiek op Boeddha Uit dit verhaal valt heel wat op te maken. Bijvoorbeeld dat wie goed doet niet alleen maar goed ontmoet. Boeddha doet er immers in onze ogen goed aan om Sunita op te nemen in zijn sangha, maar juist vanwege deze goede daad wordt hij door de machthebbers in die tijd van vanalles en nog wat beticht. Dus denk niet dat als je iets goeds doet dat je dan alleen maar complimenten zult oogsten. Als je iets doet dat maatschappelijk echt de moeite waard is, zal het haast per definitie ook veel weerstand opleveren. Het is overigens niet zomaar een verhaaltje, integendeel. In dit verhaal schuilt een diepe moraal en zelfs een mogelijke verklaring voor het opkomen en verdwijnen van het Boeddhisme in India. De niet-discriminerende eenheidsgedachte die uit het verhaal naar voren komt is de basis van Boeddha’s theorie en praktijk. Het vormt daarmee ook de basis van zijn succes in die tijd, want Sunita was niet de enige uit de laagste kaste die toetrad. En hoewel er historisch niets met zekerheid valt te zeggen over deze vroege ontwikkelingen in de Sangha, is het zeer waarschijnlijk dat heel veel onaanraakbaren hun toevlucht hebben gezocht in de Sangha. Dat was immers de enige mogelijkheid om te ontkomen aan het lot geboren te zijn in die kaste. Aan de andere kant wordt door historici wel gesteld dat het kastenstelsel zo in de cultuur van India is verweven dat ze sterker bleek dan de beweging van de Boeddha en dat daardoor het Boeddhisme in India nauwelijks nog te vinden is.
Waartoe inspireert ZENMONKEY jou deze week?
Post it on Facebook!