Zie ook het archief.
![](../nieuws/images/za19_estafette.png)
Biotex en zen
Marleen Cremers, Zen.nl Maastricht. Tijdens de weekendsesshin in de Eifel ging Bart in zijn teisho in op de kracht van symbolen. Wij zijn denkende wezens, misschien wel intellectuelen, en in onze samenleving wordt veel waarde gehecht aan de orde die het denken oplevert. Maar daarnaast is er voelen, en (willen) doen. Waar het denken ernaar streeft om alles helder te hebben, is dat bij voelen vaak niet zo duidelijk. Een beetje smoezelig, en het valt ook niet te snappen; het onderbewuste werkt nu eenmaal anders. Via symbolen kunnen we er wel een licht op laten schijnen. Helder! Niet veel later kreeg ik de kans om deze theorie heel persoonlijk toegepast te zien. We hadden de opdracht gekregen een voorwerp mee te nemen uit onze vroege kindertijd. Voor mij was het op een of andere rare manier meteen duidelijk dat dit een pakje Biotex moest zijn. Ik had daar sterke herinneringen aan, met een positieve associatie. Toen ik een jaar of drie was (eind jaren ’60) hadden wij thuis singletjes met verhaaltjes over Biotex, een levend pakje dat allerlei avonturen beleefde en uiteindelijk altijd de held van de dag was. Eindeloos heb ik die plaatjes geluisterd, ik kan ze nu nog nazingen. We gingen er niet heel diep op in tijdens de sesshin. Wel zei Bart: ‘Helder!’![](../nieuws/images/za30_biotex.png)
ZenActueel TV gemist?
Je hart volgen met de Stichting Vrienden van Zen.nl
Ruud van Bragt, Zen.nl Breda. “Goedemorgen Ien, ik wil jou en de Stichting Vrienden van Zen.nl nogmaals hartelijk bedanken voor het mogelijk maken van mijn deelname aan de wintersesshin in Lochem afgelopen januari.” Typ ik met een brede glimlach in een email aan de Stichting Vrienden. Het tonen van je dankbaarheid is een waardevol vermogen en ik wilde de stichting graag bedanken voor de mogelijkheid die ze me geboden hebben om een sesshin bij te kunnen wonen. Maar ook om te vertellen hoeveel goeds de sesshin me heeft gebracht. Tijdens de gesprekken voor de opleiding tot zenleraar met Etiënne Jacobs is steeds duidelijker geworden dat ik met mijn werk niet op de juiste plek zat. Ik zat in de ICT terwijl mijn hart bij fotografie ligt. Vier jaar geleden hebben we een nieuw huis gekocht en mijn vriendin Nicole is weer gaan studeren. Daardoor hebben we de broekriem flink moeten aanhalen. Het realiseren van mijn doel om fulltime fotograaf te worden stelde ik uit tot Nicole klaar zou zijn met haar studie en een baan zou hebben gevonden. Ik liet me leiden door angst (‘Als ik voor mezelf begin, kunnen we dan nog wel de hypotheek betalen?’) in plaats van door mijn hart, mijn ware intentie. Tijdens de sesshin heb ik mezelf een stuk beter leren kennen en ben ik me bewuster geworden van wat ik wil en wat ik belangrijk vind. Tijdens de eerste dag van de sesshin heb ik met Rients mijn doel om fotograaf te worden besproken en heeft hij me hierin goed op weg geholpen. In de gesprekken met Etiënne en de sesshin is me duidelijk geworden dat ik mijn hart moet volgen en me niet moet laten leiden door angst en onzekerheid. Hierdoor heb ik de stap durven wagen om voor mezelf te beginnen als fotograaf. “Ik kan dan ook met grote blijdschap vertellen dat ik nu fulltime fotograaf ben en dat voelt enorm goed.” gaat de mail aan de Stichting Vrienden verder en mijn glimlach wordt zo mogelijk nog breder. Het is niet altijd makkelijk om je niet door angstbubbels te laten leiden, maar doordat ik tijdens de sesshin goed voor ogen heb gekregen wie ik ben en wat ik wil, heb ik mijn droom tot een realiteit durven maken, met o.a. www.ruudvanbragt.com als resultaat. Ik eindig mijn email aan de Stichting Vrienden: “Nogmaals enorm bedankt voor het mogelijk maken van de sesshin. Het heeft letterlijk mijn leven veranderd.” Ik druk op verzenden, glimlach, pak mijn camera en ga op weg naar de volgende opdracht.![](../nieuws/images/za29_ruud.png)
De kunst van het geven
Ien ten Kampe, Zen.nl Nijmegen. Cheng Yen (1937) is de oprichtster van een van de grootste hulporganisaties ter wereld. En toch kennen we haar niet. Na deze documentaire van BOS verandert dit misschien. In Taiwan geboren voor de Tweede Wereldoorlog, geadopteerd door het kinderloze gezin van haar oom, groeide ze op in door Japan bezet Taiwan. De oorlog riep al vroeg vragen op. Net als ziekte en dood in haar eigen familie. Cheng Yen zocht al op jonge leeftijd haar toevlucht tot Avalokiteshvara, de bodhisattva van het mededogen. Twee bepalende momenten Op twintigjarige leeftijd verlaat ze haar familie, op zoek naar spirituele verdieping. Ze trekt naar Oost Taiwan, een relatief arm en onderontwikkeld deel van het eiland. Hier besluit ze non te worden, niet wetende dat daar een boeddhistische leermeester voor nodig is. Uiteindelijk wordt ze als leerling aanvaard door Eerwaarde Meester Yin Shun, die haar de boeddhistische naam Cheng Yen geeft.![](../nieuws/images/za30_yen.png)
Waartoe inspireert ZENMONKEY jou deze week?
Post it on Facebook!
Uit de Zen.nl-Facebookgroep
![](../nieuws/images/za30_facebook.png)
![](../nieuws/images/za27_kussen.png)
![Zen.nl op facebook](images/logos/FB-ThumbsUp_29.png)
Like ons op facebook
![Volg ons op YouTube](images/logos/YouTube-logo.jpg)