Nieuwe website Zen.nl
Science, God and the reality of Nature
Gisteren is de geheel vernieuwde website www.zen.nl online gegaan! Na een aantal maanden achter de schermen hard werken is de site in een compleet nieuw jasje gestoken. Doordat de pagina nu geheel responsive is, is deze ook goed te bekijken op smartphones en tablets.
Bij deze bedanken we heel hartelijk onze webmasters, met name Ingeborg Ragas, die het leeuwendeel van het werk verricht heeft.
Laat ons graag via dit korte vragenlijstje weten wat je van de nieuwe website vindt!
Webmaster Ingeborg
Redactie ZenActueel. Al vele malen kwamen een aantal wetenschappers, in bij Rients en Merel thuis (zie ook de foto hierboven), bij elkaar om zich te bezinnen op onderwerpen op het raakvlak van wetenschap en spiritualiteit. Drie mei jl. was dat ook het geval en werd het boek Science, God and the reality of Nature van Sarah Knox besproken. Deze titel belooft de relatie tussen wetenschap en god op een presenteerblaadje aan te reiken. Dat bleek echter wat ingewikkelder te zijn. Carel van Os, emeritus hoogleraar fysiologie, hield een inleiding. Om een goed gesprek over de problematische samenhang tussen wetenschap en spiritualiteit mogelijk te maken werd gebruik gemaakt van drie modellen waarbinnen de samenhang tussen beide kan worden begrepen. Deze indeling is afkomstig van Luca Consoli, docent filosofie aan de RU en zijn de volgende: a. Het conflictmodel b. Het fusiemodel c. Complementariteitsmodel Het werd een levendige en inspirerende discussie die uitmondde in een hoge mate van gelijkgestemdheid ten gunste van
model b, het fusiemodel. De ideeën van het boeddhisme vallen daar in het algemeen onder. Zo kwam ter tafel een citaat van de Dalai Lama die onlangs op de 14e wereldtop voor Nobel-vredesprijslaureaten zei: “Om een betere wereld te krijgen is een seculiere aanpak van belang die gebaseerd is op een gemeenschappelijk gevoel en wetenschappelijk bewijs. Door consistent onderwijs kunnen we onze manier van denken en onze betrokkenheid bij de wereld veranderen.” Carel memoreerde in zijn conclusie ook de bijzonder adequate beschrijving van Spinoza, ook een vertegenwoordiger van het fusiemodel: “Via de duurzame blijdschap van Spinoza is het een klein stapje naar het streven van Zen.nl naar het bijdragen aan het duurzaam geluk van velen!” Deze zenfilosofie is dus in essentie nauw verwant aan de filosofie van Spinoza. Klik hier voor de volledige tekst die Carel van Os schreef ter voorbereiding op de inleiding van deze wesp-bijeenkomst. Wesp staat voor ‘wetenschap en spiritualiteit in de praktijk’. Voor meer informatie of aanmelding voor wesp, zie www.zen.nl/malden/wetenschap.
Alle Boeddha's in de kachel
Walter Jacobs, Zen.nl Vught. Ik heb iets tegen Boeddha, Boeddhabeelden vooral. En toch sijpelen ze door in mijn omgeving, die Boeddhabeelden. Ze leiden af. Alsof er iets buiten jezelf ligt dat je kunt bereiken. Ze nopen tot verering, waardoor ‘de vereerder’ vaak niet zelf aan de slag gaat en zijn / haar eigen leven oppakt. En wat moet ik met al die Boeddha’s in design-interieurs bij mensen thuis, in restaurants, winkels en wc’s? Is het je trouwens al eens opgevallen dat de meeste Boeddhabeelden voor het raam met de rug naar buiten zijn gekeerd?
Laatst, dat vond ik wel weer erg mooi, een Boeddha-hoofd naast de prijslijst in de kantine van de Rooms Katholieke Voetbalvereniging Den Dungen (mijn dochter speelde uit; 1-2 gewonnen!). Bier en rosé vloeiden al rijkelijk nog voor het middaguur, terwijl het plaatselijke jeugdteam op de platte kar werd rondgereden.
Ik ben gek op verhalen als die van die monnik die een houten Boeddhabeeld in de kachel smijt, omdat hij het koud heeft. Ik geniet ervan als punkrock-zenmonnik Brad Warner schrijft dat een Bodhisattva ‘way cooler’ is dan de Boeddha, omdat die eerste onder de mensen blijft om ze van het lijden te verlossen. En als ik tijdens sesshins of ZIOP-opleidingsdagen wel eens hoor dat de Boeddha een behoorlijke chagrijn geweest moet zijn, kan ik een glimlach niet onderdrukken.
Ondertussen heb ik toch een aantal Boeddhaatjes in mijn buurt.
Gekregen, want dat schijnt zo te horen. Ik verwaarloos ze. In de tuin zit er een, gekregen van mijn ouders. Er staan een paar uitgebluste hyacinten bij. Laatst hadden mijn kinderen een paar madeliefjes en paardenbloemen in zijn schoot gelegd. Aandoenlijk toen. Nu uitgedroogd en dor. Als ik dan tegen mezelf zeg dat dit symbool staat voor ‘leven en dood zijn één’, dan weet ik dat deze gedachtegang een excuus is voor passieve verwaarlozing. In de boekenkast staan nog een paar exemplaren te verstoffen, hoewel ze me dierbaar zijn, want gegeven uit een goed hart. Bij Zen.nl Vught staan ook Boeddhaatjes. Een lachende in de ontvangstruimte en een hele kleine in de zendo. Het is goed mogelijk dat niet iedere cursist die kleine al heeft gezien. Het voelt goed, deze kleine Boeddha’s. Die lachende is mijn ideaal, hoewel ik zijn corpulentie niet ambieer. En die kleine in de zendo is mooi bescheiden, laat iedereen in de ruimte zélf Boeddha zijn. ‘De Boeddha bestuderen is jezelf bestuderen’, schreef zenmeester Dogen ongeveer. Ik leer veel van de Boeddha. Ik blijf beelden bestormen, zal de bloemen eens verversen in de tuin en de stofdoek hanteren bij de boekenkast. Misschien een keer een grotere aanschaffen voor de zendo. En mag ik bij deze een oproep doen om alle Boeddhabeelden zo te draaien dat ze niet met de rug naar mensen toe zitten?
Dit is het eerste artikel in de serie ZenActueel Vestigings Estafette. Volgende week lees je aan wie Zen.nl Vught het stokje doorgegeven heeft.
Waartoe inspireert ZENMONKEY jou deze week?
Post it on Facebook!
