Yvonne Verhaar: "Wat je onderzoekt bij jezelf in de meditatiegroep, dat is uniek"
Voor Yvonne Verhaar stond mediteren decennialang in het rijtje verboden activiteiten, net als dansen.
Totdat ze uit de kerk stapte. Het bracht haar veel meer dan ze zich ooit had kunnen voorstellen.
"Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen, voel nu letterlijk dat ik er mag zijn."
Ik ben opgegroeid in de Alblasserwaard. Als vanzelf kreeg ik de christelijke normen en waarden mee.
Daar hoefde ik niet over na te denken. Ik aanvaardde ze gewoon en zorgde dat ik me eraan hield.
Als je dat doet, is er in de gemeenschap waarin ik leefde niets aan de hand. Als je binnen de grenzen van het geloof blijf, ben je veilig.
Maar dat werd anders toen ik zelf ging nadenken. Tien jaar geleden, ik was 43, stapte ik uit de christelijke traditie.
Dat ging niet zonder angst en schuldgevoel. Ik heb veel moeten (af)leren en daar ben ik nog steeds niet mee klaar.
Iedere keer kwamen en komen er nieuwe dingen op mijn pad, waarvan ik meer wil weten.
Onze meditatiegroep heeft een hechte band opgebouwd. Het is mooi hoe we van elkaar leren.
Het begon met het maken van glaskunst. Als je geen opleiding volgt wanneer je met glas werkt,
gaat je motivatie dood en lukt het niet meer. Dus ging ik op zoek naar een opleiding.
Deze vond ik, maar de lessen zijn er op zondagmorgen. Dat kon eigenlijk niet, want ja,
op zondagmorgen moet je in de kerk zitten, zo dacht ik nog steeds.
Dit loslaten, was mijn laatste grote stap uit de traditie waarin ik ben opgegroeid.
Na enig aarzelen heb ik die toch gezet. Ik heb er werkelijk nooit geen spijt van gehad. Wat een mooie zondagochtenden heb ik nu.
Ik ging verder op zoek naar activiteiten die in mijn vroegere omgeving niet mogen.
Zo kwam ik bij het mediteren uit. Ik belde Zen.nl op, locatie Dordrecht en kreeg Anke aan de lijn.
Zij vroeg naar mijn motivatie om te gaan mediteren. Ik vertelde dat ik aan hardlopen doe en wilde kijken
of mediteren en hardlopen een goede combinatie is. Ik kon meteen de volgende donderdag komen.
Ik had geen verwachtingen, die eerste les, en ben een jaar gebleven. Want wat je deelt in de groep en wat je
onderzoekt bij jezelf, is uniek. Ik leerde mijzelf kennen, waarvoor ik nog nooit had opengestaan.
Met jezelf bezig zijn heb ik niet van huis uit meegekregen. het was niet aan de orde.
Onze meditatiegroep, ontstaan vanuit een introductiecursus, heeft een hechte band opgebouwd. Het is mooi hoe we van elkaar leren.
Bescheidenheid siert de mens, maar met te veel bescheidenheid doe je jezelf tekort. Ik zoek nu een mooie opvallende bril, die spreekt.
Maar er kwamen er nieuwe uitdagingen op mijn pad. Namelijk de biodanza en andere dansles. Ik had nog nooit
van mijn leven gedanst, en nu dans ik in een groep op muziek van Michael Jackson! Ik vond de keuze erg moeilijk,
maar ben uiteindelijk toch gestopt met de meditatielessen.
Tijdens de meditatielessen heb ik meer zelfvertrouwen gekregen. In het dansen merk ik een verdere ontwikkeling,
namelijk dat ik mijn bescheidenheid en mijn terughoudendheid kwijt raak. Bescheidenheid siert de mens, maar met te
veel bescheidenheid doe je je zelf tekort. Ik voel nu letterlijk dat ik er mag zijn. Hoe leuk is dat om te ontdekken!
Ik draag een vrij bescheiden bril en merk dat deze niet meer bij mij past. Ik ben op dit moment op zoek naar een mooie opvallende bril, die spreekt.
Het zaadje is bij het mediteren gelegd en de tools die ik daar kreeg, gebruik ik nog steeds. Mediteren is een mooi vast
onderdeel van mijn dagindeling en kan ik niet meer missen. De tools die ik bij de danslessen en de biodanza krijg,
zijn daarop een mooie aanvulling. Ik raad het werkelijk iedereen aan….durf jezelf uit te dagen. Verleg je grenzen en stap uit je comfortzone……
Het is een verrijking voor het leven. Net als mediteren.